...σγκρουμφ...

Σκατά. Με φράουλες.

Σήμερα είμαι πολύ κακόκεφη. Δεν ξέρω τι μου φταίει, τιποτα και όλα μαζι. Που φεύγω, που μαζέυω πραγματα, που άδειασε το δωματιάκι μου, που χαιρετάω όλα τα παιδια, που πρεπει να βρω να πουλήσω το ποδήλατο μου, που έχω του κόσμου τη γραφειοκρατία για να ξεγραφτώ από όλα σε όσα ειχα γραφτεί...σγκρουμφ...

Ας τα παρουμε απο την αρχή όμως. Ηρθαν οι γονείς μου στο Βερολίνο, πήγα κι εγώ γιατι δεν ξέρουν λέξη γερμανικά και τα αγγλικά τους δεν τα εμπιστεύομαι (αν και τελικά όταν τους άφηνα μόνους τους, μια χαρά τα καταφέρνανε) Δεν προλάβανε να δούνε πολλά σε 3 μέρες, εγώ τα έχω ξαναδεί τα βασικά, στα υπόλοιπα βαριέμαι να πάω, δεν είμαι και πολύ τουριστίκ τύπος, προτιμώ να κάνω βόλτα σε περισσότερες περιοχές μιας πόλης απο το να δω άλλη μια χαζομάρα αξιοθέατο. Πήγαμε και στο καινούριο DDR μουσείο, που άνοιξε τώρα πρόσφατα, αν και δε με ενθουσίασε, δεν είχε καθόλου αναφορά στα ιστορικά γεγονότα, παρα μόνο στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων, που έγινε της μόδας τα τελευταία χρόνια, ιδίως μετά απο την ταινία "Goodbye Lenin" και αργοτερα "Οι ζωές των άλλων" κλπ. Να τσακιστείτε, αν δεν τις έχετε δει. Παρεμπιπτόντως ο πρωταγωνιστής στις ζωές των άλλων, ο πράκτορας, πέθανε προχτες απο καρκίνο, ο καψερός.

Πήγαμε και σε ένα τεχνολογικό μουσείο, που ήταν πάρα πολύ καλό (και μεγάλο). Βεβαια αυτα τα λέω εγώ που στο κατεξοχήν τεχνολογικό μουσειο, το Deutsches Museum στο Μόναχο, δεν έχω πάει η κυρία, ντροπή μου και φτού μου.

Μετά ήρθαμε στη Δρεσδη, μια μέρα Λειψία, και τώρα οι γονείς μου πήγανε Πράγα. Αυριο τη νύχτα φεύγουνε, γυρίζουνε Ελλάδα. Εγω γυρίζω την Πέμπτη τη νύχτα, πάλι απο Πράγα, με Sky Europe, 34 ευρώ. Ελπίζω να μην πέσει μόνο, γιατι στις low budget εταιρίες, δεν έχω και πολλή εμπιστοσύνη. Το δωματιο μου το παραδίδω αύριο, τέλος Ιουλίου, και μετά θα είμαι άστεγο, θα πάω να μείνω στη Ντάνα όμως. Το χειρότερο είναι οτι δε θα χω ιντερνετ όμως, γιατι δε μπορείς να συνδέσεις ότι υπολογιστή θέλεις στο ιντερνετ του δωματιου της εστίας, μόνο έναν, αυτόν που έχεις δηλώσει. Αλλιώς σου κόβεται το ιντερνετ.

Ο καιρός ολες αυτές τις μέρες είναι σκατα, εντελώς τελείως. Κάνει κρύο, φυσάει και βρέχει. Αυτή τη στιγμή έχει 14 βαθμούς γαμω το κέρατο μου. Εχουμε μουχλιάσει...γκρρρρρρ... Σε 3 μέρες θα βράζω κι εγώ στην Αθήνα και δεν το χω συνειδητοποιήσει ακόμα. Μου φαίνονται όλα τόσο μακρινά, και δεδομένου ότι πέρσι τον Αυγουτο ήμουν πάλι στη Γερμανία, έχω να περάσω μεγάλο κάυσωνα πολύ καιρό. Πως θα πάω εγω ξαφνικά απο το γεναριάτικο καιρο στην απόλυτη ζέστη, απο το 63% πράσινο στο 2,8% (χωρίς τις πυρκαγιές σε Πάρνηθα και Υμηττο και ότι άλλο κάηκε, έχω χάσει το μέτρημα) απο το "να μπω στο ιντερνετ να δω πότε περνάει το λεωφορείο κάτω απο το σπίτι μου" στο "βγαίνω στη Μεσογείων, με βαραει ο ήλιος στο κεφάλι, κάνω την προσευχη μου στον άγιο ΟΑΣΑ να περάσει σε λιγότερο απο 15 λεπτά, περνάει του χρόνου - ή περνάει αμέσως αλλά είναι τίγκα στους ιδρωμένους ανθρώπους που φωνάζουνε στο κινητό - ή δεν περνάει ποτέ και απελπίζομαι και ψάχνω ταξί κουνώντας χέρια πόδια"... Για να μην πω ότι πολύ στενοχωριέμαι που θα αφήσω το ποδηλατό μου. Εντάξει, μπορεί να είναι λίγο ροζ το κακόμοιρο, αλλα είναι πολύ αξιοπρεπές σε σχέση με τα ποδήλατα που έχουν πολλοί φοιτητές που ειναι κινητές κουδουνίστρες και εντελώς για τα μπάζα, με τιμόνι παλαιού τύπου και καλαθάκι. Ψάχνω να βρω που θα το πουλήσω, 42 ευρώ, όσο το αγόρασα και αφού του έχω αλλάξει σαμπρέλες και λάστιχα. Εχω βάλει κάτι χαζοαγγελίες αλλά δε βλέπω φως στην υπόθεση.

Το κεφάλαιο πως θα αποχαιρετήσω όλους αυτούς που έχω γνωρίσει, έχουμε ζήσει 4 μήνες μαζί και πιθανότατα δε θα ξαναδώ ποτέ προτιμώ να το παρακάμψω προς το παρόν. Ουτε να το σκέφτομαι δε θέλω. Τα βαριέμαι αυτά τα κλασικά, να έρθεις στην Αθήνα, θα έρθω κι εγώ στο Ουζμπεκιστάν, στη Γουαδελούπη, στο υπερπανάγνωστο χωρίο της Γαλλιας, Ιταλίας, Ισπανίας, Πολωνίας. Ακομη και αν παω στη Λιλ πιχι, το πιο πιθανό είναι να μην πάρω την Εστέλ τηλέφωνο. Και τον πρώτο καιρό θα μιλάμε στο μσν-σκαιπ-studivz-οτιδήποτε, θα στέλνουμε μειλ κλπ, μετά θα χαθούμε. Πάντα έτσι δε γίνεται; Κάθε φορά το ίδιο. Καλά καλά δεν ξέρω αν θα ξανάρθω ποτέ στη Δρέσδη. Και να ξανάρθω, μόνο τα κτήρια θα είναι ιδια, οι άνθρωποι θα χουν φύγει. Του χρόνου παιζει κάποιους να βρω, μετά..άστα. Τώρα άλλαξαν και τα σχέδια, και δεν προβλέπεται πλέον να ξαναρθω μέχρι τα Χριστούγεννα. Ισως την άνοιξη, θα δούμε.

Σκατα.

Συμπεράσματα... (ΕΜΠ vs TU Dresden)

Τις τελευταίες μέρες δεν κάνω τιποτα ιδιαίτερο, το μαθημα μου το μπλιτζσουτζ το περασα και άλλο δεν έχω. Ειχα δηλαδή αλλά βαριομουνα να το διαβασω, αφου στο κάτω κάτω φτάνει το ένα. Χαλια τα πηγα, το βραχυκύκλωσα το καημενο το σπιτι αλλα δε φταίω εγω, το μυαλό μολυ το κλούβιο φταίει. Πολλά ενεργειακά μαθήματα δεν έχω κάνει, να ναι καλα οι καταλήψεις, και απο οτι εχω κανει δεν έχω καταλάβει και πολλά. Αλλα θα την παρατήσω την ενέργεια όταν γυρίσω στην Ελλάδα γιατι δε μ'αρέσει και έχω ξενερώσει. Αυτοι οι τύποι ήτανε πάντως πολύ καλοι μαζί μου, και μου βάλανε ένα 2,8 ως αναγνώριση της προσπάθειας μου. Οι βαθμοί πάνε αναποδα, δηλαδη απο το 1 ως το 5, το 1 ειναι το καλύτερο και στο 5 κόβεσαι. Παρακατω δεν παει, δηλαδη αμα κόβεσαι, αυτο ήτανε, δεν εχει κοπηκα με 4, κοπηκα με 3 που λέμε στην ελλάδα. Και αμα κοπείς 2 φορές σε ένα μάθημα απο τα υποχρεωτικά τότε δε μπορείς να σπουδάσεις άλλο και αποβάλεσαι απο τη σχολή. Βέβαια μετά πηδάς στην Πληροφορική ή στους Μηχανολόγους ή σε κάποια σχολή που σου αναγνωρίζονται τα μισά μαθήματα για να μην παιδεύεσαι τσάμπα. Φυσικά τους καθηγητές δεν τους δέρνει η μαλακία στον εγκέφαλο όπως σε εμάς εκεί στο ΕΜΠ και δε βάζουνε παλούκια θέματα απο βίτσιο, μόνο και μόνο για να το παίζουνε μούρες και καθηγηταράδες. Και το ποσοστό αυτών που περνάνε είναι τουλάχιστον 60%, όχι όπως όταν περασα τα πεδια Α με κανονικοποίηση στο 30% και έκανα πάρτι. Πάντως και εδώ τα πεδία Α και Β είναι απο τα μεγαλύτερα παλούκια (και απο τα μεγαλύτερα κόσκινα, αφου στέλνουν αρκετό κόσμο εκτός σχολής)

Ολοι οι ερασμίτες φίλοι μου διαβάζουνε γιατί έχουνε αυτά τα ρημαδια τα ECTS kredits να μαζέψουνε, 30 το εξάμηνο πάει, και είναι μερικοί που είναι πολύ γκαντέμηδες και λόγω λάθος αντιστοιχιών πρέπει να κάνουνε τα άπειρα μαθήματα για να τα μαζέψουνε. Για παράδειγμα οι Πολωνοί πρέπει να τα μαζέψουνε και τα 30 αλλιώς πρέπει να γυρίσουν όλα τα λεφτά πίσω και όταν γυρίσουν στη χώρα τους δε μπορόυν να γραφτούν στο επόμενο εξάμηνο. Συν το ότι οι Πολωνοι ξέρουνε χάλια γερμανικά και ακόμη χειρότερα αγγλικά. Τα καημένα ο Adam και η Magda έχουνε πήξει. Εντάξει, υπάρχουν και πιο λογικές χωρες βέβαια, που άμα δε τα μαζέψεις δε γίνεται τίποτα ή που στη χαρίζουνε. Εμεις δεν έχουμε καθόλου ECTS και είμαστε το άλλο άκρο. Οχι ότι με χαλάει που κάνω 1 εξάμηνο πληρωμένες διακοπες, αλλά θα ήθελα να μπορώ να κάνω μερικά μαθήματα εδω, είδικά απο αυτά τα υπερκουλά που ούτε κατά διάνοια δεν έχουμε στην Ελλάδα. Αφού εδώ κάνουν καλύτερο μάθημα, οι καθηγητές είναι πιο νορμάλ, οι σημειώσεις που σου δίνουν είναι τέτοιες ώστε να καταλαβαίνεις τι σου γίνεται... γιατί ρε παιδια να μη μου αναγνωρίζεται τίποτα; Υπάρχουν μερικές σχολές που την παλεύουν με το εράσμους, βλέπε αρχιτεκτονική, νομική, οικονομικά.. Στη δική μας είχα ψάξει κοινά μαθήματα απο όλες τις ροές και είχα βρει μόνο 4, εκ των οποιων το ένα ΣΑΕ και τα άλλα κάτι ηλίθια που τα παίρνεις μόνο για να συμπληρώσεις τα επιλεγόμενα. Στα ΣΑΕ ο καταπληκτικός μας καθηγητής Παπαβασιλόπουλος με έβρισε και μου είπε ότι δεν το αναγνωρίζει παρόλο που εδώ κάνουνε τη διπλάσια ύλη γιατι τάχαμου δεν θα το κάνουνε τόσο καλά όσο εμείς. Ρε άνθρωπε, στη γερμανία το κάνω το εράσμους, όχι στην ουγκαντα.. Για να μην πω τίποτα χοντρό για την ποιότητα του μαθήματος που κάνουνε στα ΣΑΕ... Και θα μου πειτε γιατι να θέλω να περάσω ένα παλουκομάθημα στο εράσμους; Γιατι πολύ απλά θα μπορούσανα ξεμπερδεύω και να παρακάμψω τους κομπλεξικους της Σ. Και γιατι πολύ απλά με τις καταλήψεις στο προηγούμενο εξάμηνο που δε δώσαμε τίποτα και με το εράσμους μου τώρα έχω χασει ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ. Χωρις να φταίω σε τίποτα και ενω απο τα προηγούμενα έτη χρώσταγα μονο 3 μαθήματα. Τώρα που θα γυρίσω θα χρωστάω τα παντα, ενός ετους. Και επειδή οτι εργαστήρια είχα κανει σε όλο το εξάμηνο και ότι ασκήσεις είχα παραδώσει πήγανε στο βροντο γιατι δεν είχαν ολοκληρωθει. Εγω έφυγα για ερασμους τον Απρίλη, δηλαδή πάρα πολύ αργα, και παρολα αυτα οι καταλήψεις δεν είχανε τελειώσει. Τρεις μήνες τα ξύναμε, δεν πετύχαμε τίποτα και τώρα χάνω ένα χρόνο. Και θα μου πεις, "Μην πήγαινες εράσμους", όπως μου είπανε κάτι εξυπνάκηδες στην Ελλάδα. "Εσυ φταις". Συγγνώμη ρε παιδια που πήγα να δω και τι γίνεται παραέξω, συγγνώμη που βγήκα απο το αυγό μου, συγγνώμη που ήθελα να δω πως είναι ένα σοβαρό πανεπιστήμιο. Και αυτές τις μπούρδες ότι το ΕΜΠ είναι σοβαρό πανεπιστημιο μην τολμήσετε να τις ξεστομίσετε. Ετσι νομίζουν όσοι δε θέλουν να δουν παραέξω. Αυτοι που λένε "Ααα, τι λες τώρα, σαν την Ελλάδα πουθενά! Η Ελλάδα είναι η πιο ωραία χώρα του κόσμου" και δεν έχουν ταξιδέψει ποτέ.

Το μόνο που μετανοιώνω είναι που δεν πήγα εράμους απο χειμερινό εξάμηνο, ώστε να μπορώ να κάτσω μετά και εαρινο. Γιατι και στην Ελλάδα που έκατσα, τι έκανα; Τίποτα. Καταλήψεις. Ενταξει, είχανε νόημα, ή τελος πάντων πολύ θα ήθελα να είχανε νόημα, αλλά έτσι όπως λειτούργησε δεν είχανε. Ξεφτυλιστήκαμε, φάγαμε ξύλο, και χάσαμε και την κοινή γνώμη. Τεσπα.

Εγω δεν έκανα το εράσμους μου για να φύγω απο το σπίτι. Απ'το σπίτι είχα φύγει και πιο πρίν. Ούτε για να κάνω τρελά μεθύσια και μπάφους. Εντάξει, εδω έχω κάνει τα καλύτερα πάρτυ της ζωής μου, αλλά αν πίνεις 24 ώρες το 24ωρο καις τον εγκέφαλο σου! Δε θέλει και πολύ μυαλο. Ουτε για να βρω γκομενάκια ήρθα. Οχι ότι είναι κακό, ισα ίσα παράδεισος έιναι, αλλά εγω εχω το καλύτερο γκομενάκι του κόσμου ;-) Αμα είσαι ελεύθερος-η βέβαια περνάς καλύτερα, είναι αλήθεια. Ουτε φυσικά και για να διαβάσω και να ξεσκιστώ ήρθα. Αλλά για να ανοίξει το μυαλό μου, να γνωρίσω παιδια απο την Ινδία μεχρι τη Χιλή και απο τη Νεα Ζηλανδία μέχρι τη Σλοβενία, να κάνουμε πάρτι, ταξίδια, μάθημα, ποδήλατο, βλακείες μαζί, για να μάθω καλύτερα γερμανικά, για να γνωρίσω Γερμανούς και τον τρόπο ζωής τους, για να δω πως λειτουργεί ένα πανεπιστήμιο της προκοπής και να νιώσω μέρος του αφού εκτός απο το να μου μαθάινει 5 πράγματα, με κοιμίζει, με ταίζει, μου δίνει γήπεδα, μου οργανώνει τα ταξίδια, τα παρτι, τις συναυλίες και τις νυχτερινές πεζοπορίες*, μου βρίσκει πρακτική εξάσκηση επι πληρωμή ένα εξάμηνο, μου βρίσκει δουλειά αν χρειάζομαι λεφτά, παιδικό σταθμό για το παιδί μου (αν έχω, που δεν έχω) μου δίνει τσάμπα μεταφορές σε σχεδόν όλο το κρατίδιο, μεχρι και αυτοδιαχειριζόμενο συνεργειο ποδηλάτων...

Ηρθα για να ζήσω τόσες εμπειρίες συμπυκνωμένες και για να δω αν θα τα καταφέρω μόνη μου και μακριά απο το περιβάλλον μου να προσαρμοστώ. Και η εμπειρία αξίζει τον κόπο. Αξίζει και τα τόσα μαθήματα που πήγανε χαμένα. Χαμένα μπορει να πήγανε και για άλλους, που μεινανε στην Αθήνα και παρολα αυτα ούτε πολλά μαθήματα περάσανε. Σημασία έχει ότι ανοιγουν οι ορίζοντες σου. Μακάρι να μπορούσα να έμενα κι άλλο εδω, ένα εξάμηνο είναι πολύ λίγο. Και εντάξει, μπορεί να μου τη σπάει που κάθε μέρα βρέχει και γίνομαι μούσκεμα και δε μπορώ να κάνω ένα μπανάκι στη θάλασσα αλλά έτσι έιναι, κάτι δίνεις κάτι παίρνεις. Και το μπανάκι στη θάλασσα δεν είναι πιο σημαντικό απο όλα αυτα που θα δουν τα μάτια σου. Γιαυτό σας λέω, μην κολώνετε, τολμήστε το. Ακομα κι αν σας απασχολει πότε θα τελειώσετε κλπ. Θα ωφεληθείτε ούτως ή άλλως γιατί θα ωριμάσετε πάρα πολύ. Και μη σκαλώνετε στα λεφτα. Ούτως ή άλλως η Αθήνα έχει γίνει πανακριβη. Βρείτε μια πόλη που είναι φτηνότερη η ζωή και είστε μια χαρα. Εγω στη Δρέσδη είμαι συνέχεια έξω και πάλι χαλάω πολύ λιγότερα. Και το πολύ πολύ βρίσκετε και μια ψιλοδουλίτσα, αν χρειαστεί. Και οι μισθοί εδω, δεν έχουν και πολλή σχέση με την Ελλάδα. Μην κολώνετε σας λέω! Οπως κόλωνα εγώ τόσα χρόνια...

Αυτα τέλος πάντων. Πάω να μαζέψω τα ρούχα μου απο τα πλυντήρια στο υπόγειο. Και μετά θα πάω απο τα παιδιά που διαβάζουνε για συμπαράσταση και κανα καφε, και το βράδυ μάλλον με τους Έλληνες. Αυριο θα πάω βερολίνο γιατί έχουν έρθει οι γονείς μου, θα κάτσω 2 μέρες και μετά θα γυρίσουμε Δρέσδη. Θα πάμε Λειψία και Πράγα και αυτοι θα φύγουνε 31 ιουλίου ενω εγώ θα κάτσω 2 μέρες ακόμα. Λέω να κάνω ένα αποχαιρετιστήριο πάρτι!

*νυχτερινή πεζοπορία (Nachtwanderung) = Μπυραριότσαρκα μια νύχτα σε 12 μπυραρίες, που σε μεταφέρουν λεωφοριάκια τσάμπα και πίνεις μια μπύρα σε καθεμία και κάθε 4η μπύρα έιναι τσάμπα.

Φωτογραφίες απο το Ζουλοπάρτι

Μια και το flickr έχει τιγκάρει, είπα να βάλω εδώ μερικές φωτογραφίες. Με πρόσωπα αυτή τη φορά, γιατι μέχρι τώρα δεν έβαζα καθόλου πρόσωπα.

Απο το αποχαιρετιστήριο πάρτυ που κάναμε σε μια Γαλλίδα, τη Ζουλί, και μετά (απο αρκετό αλκοόλ) παίξαμε μπουγέλωμα. Ε, αμα έχεις 2 βραζιλιάνους και έναν ιταλό, δεν έιναι δύσκολο να γίνει χαμός στο πάρτι. Ο μόνος Γερμανός που μένει στην όροφο ξενέρωσε και κατα τις 4μησι το πρωι σηκώθηκε απο το κρεβατι του και ήρθε στην κουζίνα με ξινισμένη μουρη να φτιάξει πρωινο. Βουτηξε τα ψωμιά και τις μαρμελάδες του και κρύφτηκε πάλι στο δωμάτιο του. Δεν τόλμησε να πει τίποτα όμως. Μόνο η Λουρδες απο την Παραγουάη γκρίνιαζε την άλλη μέρα αλλα αυτή ποιός την ακούει; Ε, κατα τις 5 και κάτι το διαλύσαμε, αλλοι είχαν διάβασμα την άλλη μερα, εξεταστική βλέπεις, μερικοί πήγαν στο φοιτητικό κλαμπ που δουλεύει ο Αλεξ για να συνεχίσουν...



Εγω η Εστέλ (Γαλλίδα), ο Σίλβιο (Γερμανός) και εγώ (η μελαχρινή είμαι)



Οι φίλες μου, η Μαγδα η πολωνέζα και η Εστέλ



Χε, νηφαλιοτατος ο φωτογράφος, την κάτω σειρά την εχει κόψει ο βλάκας, αλλά δεν έχω άλλη φωτογραφία. Εγω έχω ήδη αλλάξει 2 μπλούζες και πάλι βρεγμένη είμαι. Απο πάνω αριστερά Εστέλ, Μαρσέλ (βραζιλιάνος), εγώ, Ζουλί (Γαλλίδα), Ντάνα (Ρουμάνα), Φάμπιο (ιταλός), Ιωάννα (Ρουμάνα) και Αλίνα (Ρουμάνα). Και αποκάτω κομμένοι Μαγδα και Ζοζε (βραζιλιάνος)



Νοου κομμεντς, χεχε!

Γερμανικά γκομενάκια

Οι Γερμανοί είναι εκ φύσεως ξενέρωτοι. Το έχουν στο DNA τους... Ωπς παιδια...μια στιγμούλα... "Μπαμπα και μαμα το θέμα δε σας ενδιαφέρει νομίζω, εχετε περάσει απο την κατάλληλη ηλικια, να χωρίσετε τώρα μάλλον δεν παίζει, οποτε αδειάστε μας τη γωνια παρακαλώ! Υπάρχει πάνω δεξιά ένα κομπάκι που λέει Χ. Αυτο πατάμε. Ετσι μπραβο."

Εντάξει, τους έδιωξα. Μα τι πράγμα κι αυτο, να διαβαζουν οι γονεις σου το μπλογκ σου! Τσ τσ τσ... Τι έλεγα λοιπόν; Αν ναι. Οι Γερμανοι είναι τόσο ξενέρωτοι όσο δεν παέι. Στην πραγματικότητα δεν καταλαβαίνεις ποτε αν στην πέφτουν η όχι γιατι πάνε τόσο εμμεσα και τοσο απεξω απεξω που δεν καταλήγουν ποτε. Σε έχουν τρελάνει στο μπουρου μπουρου, στα email στις προσκλήσεις για παρτι, για κλαμπ, για ότι μπορείτε να φανταστείτε (βλέπε και την πεζοπορία στη Σαξωνική Ελβετία, 3 ποστ παρακατω, χιχι ντροπή μου). Εμένα προσωπικά με βολεύει αυτό, γιατι και επωφελούμαι απο ολες αυτές τις προσκλήσεις και εξασκώ τα καθημερινά γερμανικά μου. Γιατι άλλα τα "ερασμιτικα" γερμανικά, που είναι ένα στανταρ λεξιλόγιο τοσων λέξεων που τις ξέρουμε όλοι και συνενοούμαστε και άλλα τα γερμανικά των γερμανών που θα χώσουνε στην πρόταση δεκα λέξεις που δε σημαίνουν τίποτα (βλέπε mal, doch, hin κλπ) και αντε μετά εσύ να βγάλεις νόημα. Τελος πάντων. Και αυτή η ξενερωτίλα των γερμανών με βολέυει κιολας γιατί αφου πάνε πάντα απεξω απεξω και δεν καταλήγουν ποτέ, δεν έρχομαι και σε δύσκολη θέση. Γιατι δόξα τω θεώ, γκομενικώς δεν ψάχνομαι αυτό τον καιρο. ;-)) [Θα μου πεις, μπορεί εσύ να είσαι φαντασμένη και να νομίζεις ότι όλοι στην πεφτουν, ενω αυτοι απλά σου μιλάνε. Παίζει κι αυτο, αλλά με μικρές πιθανότητες γιατι το 90% των γερμανών που έχω γνωρίσει είναι όλως τυχαίως άντρες. Πως γίνεται λοιπόν; Τοσο πολύ ενδιαφέρονται όλοι αυτοι για την Ελλάδα και τους αρχαίους έλληνες και το ελληνικό αλφάβητο και όλες αυτες τις κλασικές μλκ που με ρωτάνε όλοι κάθε φορά στην αρχη; Και τι δηλαδη, δεν υπάρχουν κοπέλες που ενδιαφέρονται τοτε;]

Για όσους(-ες) ψάχνονται γκομενικα όμως να πω ότι σε γενικές γραμμές οι Γερμανοί κάτι λένε, γιατι έχουν αυτό το πιο πολιτισμένο και λιγότερο μπρουταλ στυλάκι σε σχέση με το μέσο Ελληνα. Και είναι και πιο αθλητικοί τύποι, και έχουν διαφορετικό σωματότυπο, εν ολίγοις παντα το διαφορετικό το βρίσκεις ωράιο. Εχουνε και το κλασικο ξανθο ή καστανόξανθο μαλλί, με γαλανά μάτια, αυτό το ξέχασα. Βεβαια αν σας ενδιαφέρει γερμανός, πρέπει να του την πεσετε εσείς, γιατι αμα περιμένετε απο αυτόν σωθηκατε. Ψιλοψαρώνουν νομίζω και με τις μεσογειακές, έ, άλλο στυλ, άλλο ταμπεραμέντο, πώς να το κάνουμε! Κορίτσια τον γερμανό μπορείτε να τον έχετε του χεριού σας. Ανετα. Αυτοί δεν ξερουν απο νάζια και τετοια, και οι Ελληνίδες είμαστε μανούλες σε αυτα. Σε ενα τετοιο Ελληνογερμανικό ζευγάρι που έχω γνωρισει, η κοπέλα τον έπαιζε τον τύπο κανονικότατα! Ενα πολύ σημαντικό σημείο βέβαια, είναι να μην ξενερώσετε αν σας βγάλει έξω και όταν έρθει το γκαρσονι να πληρώσετε, αυτος πει "γκετρεντ" δηλαδή χωριστα. Και προσέξτε: Αν παρολα αυτα πάει να πληρώσει μην του κανετε τα κλασικά νάζια, "όχι μη μου πληρώσεις το ποτο" και πάτε να του δώσετε το πεντάευρω, γιατι να ξέρετε, θα πει "καλα" και θα το πάρει! Το έχω πάθει ΑΠΕΙΡΕΣ φορές!! Αφήστε τον να πληρώσει τον άνθρωπο, καταευχαριστήστε τον, πνίξτε τον στα danke, μη σας πει και αχάριστες, αλλά μέχρι εκει. (χιχι, ντροπη μου πάλι!)

Για τις Γερμανίδες τώρα. Ο μύθος που λέει ότι οι Γερμανίδες είναι γκομενάρες είναι ψέματα. Γκομενάρα είναι μια στις 20. Ολες οι άλλες εχουν μεν γαλανά μάτια, (το ξανθο μαλλί παίζεται) αλλά ντύνονται κάπως...όχι και τόσο θηλυκα. Αφήστε που μπορει να έρθουν στο παρτι με το σπορτεξακι. Και αυτή η μια γκομενάρα ουτε που θα γυρίσει να σας κοιτάξει γιατι θα είναι εντελώς ψωνισμένη, και άμα είναι σε γερμανικό έδαφος δε θα καταδέχεται να μιλήσει σε αλλοδαπούς. Ε, αμα είστε σε ελληνικό έδαφος και ειδικά σε κανένα νησάκι κλπ κάτι μπορεί να γίνει ;-) Νομίζω όμως ότι γενικά η ελληνική αντρίλα μετράει, αφού έχουν αυτούς εδώ τους ξενέρωτους τύπους τι να κάνουν κι αυτες; Ειδικά αν είστε μαυρισμένοι και το παίζετε κουλ τύποι. Αυτες οι καψερές, κάθε τρεις και λίγο στα σολάριουμ τρέχουν, για να αποκτήσουν αυτο το αηδιαστικό ψεύτικο χρωμα. Τα σολάριουμ είναι περισσότερα κι απο τα περίπτερα (που λεει ο λόγος δηλαδή γιατι στην ξενιτιά οπως εχουμε ξαναπει, δεν έχουν περίπτερα) Και γι'αυτο βλέπετε και στην Ελλάδα τα ζευγάρια, άντρας έλληνας-γυναίκα γερμανίδα, αλλά το αντίθετο εξαιρετικά σπάνια.

Αυτα είχα να πω επι του θέματος. Ενα ολοκληρο ποστ με προκαταλήψεις για τους Γερμανούς. Θα γραψω κι άλλο ενα ποστ κάποια στιγμη με τα ερασμίτικα γκομενάκια και εκει να δείτε προκαταλήψεις και κλισε που έχω να σας μεταδώσω. Οτι οι βραζιλιάνοι είναι γκομενάκια, ότι οι σκανδιναβοι είναι σκατα και τέτοιες ωραιότατες γενικεύεσεις. Πολύ γουστάρω! Τώρα εσεις καλό είναι να έχετε στο μυαλό σας ότι αυτα τα λέω εγω μόνο και ότι την έχω αυτη την τάση να υπεραπλουστέυω και να γενικέυω, αλλα το κάνω για πλακα. Στο κάτω κάτω είπαμε, εγω δεν ψάχνομαι, κάνω όμως λίγο τη ντοκτορ Ρουθ, έτσι για να περνάει η ώρα. Αντε γεια τώρα, πάω στην εστία της Ντανας, να μαζευτούμε όλοι στην κουζίνα της να διαβάσουμε. Λέμε τώρα!

ΥΓ. Και μη φανταστείτε ότι εγω είμαι καμια ωραία και λέω ότι μου την πέφτουν (ή προσπαθούν να μου την πέσουν) οι Γερμανοι. Εχουμε πει, ωραία ηλεκτρολόγα δεν υπάρχει, μήν αρχίσετε να αναρωτιέστε λοιπόν. Αλλά είπαμε, το διαφορετικό πάντα μετράει,επειδή βλέπουν το μαύρο (όχι βαμμένο) μαλλί. [Ναι, μερικές Γερμανίδες το βάφουν επίτηδες μάυρο το μαλλί τους] Διαφορετικό λουκ, διαφορετικός σωματότυπος, διαφορετική συμπεριφορα, διαφορετική κουλτούρα. Αυτο είναι όλο.

Η χωρα της λίστας

Η Γερμανια είναι η χώρα της λίστας. Υπάρχει μια λίστα για τα πάντα και αν δε γραφτείς, δε μπορείς να κάνεις το τάδε πράγμα γιατι πολύ απλά "δεν είσαι γραμμένος". Ακόμα κι αν δεν τίθεται θέμα ελέυθερης θέσης. Δεν έχει σημασία.

Οταν έρχεσαι, εκτός απο το κλασικό ερασμίτικο learning agreement που είναι υπογεγραμμένο και απο τα δυο πανεπιστήμια και γράφει τι μαθήματα έχεις, πρέπει εδώ να ξαναγραφτείς χωριστά στο κάθε μάθημα, σε μια λίστα που κυκλοφορεί μέσα στο μάθημα. Και όταν βγεί το πρόγραμμα της εξεταστικής πρέπει να πας στο Prüfungsamt, δηλ το γραφείο εξετασεων, να ξαναγραφτείς στα μαθήματα που θα δώσεις. Λες και όλον αυτό τον καιρό τα παρακολουθείς απο βίτσιο. Αμα γραφτείς και δεν το δώσεις, κάτι γίνεται, δεν ξέρω τι, μπορεί και τίποτα. Το ανάποδο, δηλαδή να μη γραφτείς και να το δώσεις είναι προφανές ότι σε αυτή τη χώρα δεν παίζει.

Για να μην αναφέρω τις 100 διαφορετικες εγγραφές που πρέπει να κάνεις στην αρχή στο περιβόητο Auslandsamt (=γραφείο που φροντίζει για όλους τους ξένους φοιτητές, όχι μόνο τους ερασμίτες). Μετά πρέπει να πας στο studentenwerk, έναν οργανισμό της πόλης που φροντίζει για το που τρώνε οι φοιτητές, που κοιμούνται, και διάφορα τετοια, να γραφτείς κι εκει σε καμποσες λίστες και τέλος πρέπει να πας 2 φορές να γραφτείς στο κρατίδιο, μια τον πρώτο μήνα και μια μέσα στους 3 πρώτους μήνες. Εκει δηλώνεις τα στοιχεία σου, και σε ρωτάνε τα πάντα. Με ρωτήσανε και θρήσκευμα και για την ακρίβεια "Καθολική ή προτεστάντισσα;" και μετά αν είμαι παντρεμένη, λέω όχι και μετά μου λέει παιδί εχεις; [Τι πιθανότητες έχω δηλαδή να είμαι 22, ανύπαντρη, να σπουδάζω ηλεκτρολόγος και να έχω και παιδι; Πότε να προλάβω;] Εννοείται ότι αν αλλάξεις διεύθυνση πρέπει να ξαναπάς να το δηλώσεις, λες και θα σε ψάχνει απο μόνο του το κρατίδιο και δε θα ξέρει που να σε βρει. Και αν πας σε άλλο κρατίδιο πρέπει να ξεγραφτείς και να ξαναγραφτείς στο άλλο. Δεν κάνει να είσαι σε 2 ταυτόχρονα, πληρώνεις διπλούς φόρους ή κάτι τετοιο. [Και τέλος πάντων τι το ενδιαφέρουν το κρατίδιο τα προσωπικά μου στοιχεία, τι νούμερο παπούτσι φοράω και πόσο έγραψα στην κοινωνική και πολιτική αγωγη; Και μη μου πείτε για στατιστικούς λόγους γιατί εγώ ξέρω ότι οι στατιστικές γίνονται ανώνυμα]

Στο θέμα μας όμως, για τις ερασμίτικες εκδρομούλες υπάρχει εννοείται λίστα που κλείνει κανα δυο μέρες πριν, ασχετα με τις θέσεις και πρέπει να πας να γραφτείς. Το ποστ αυτό το γράφω όμως γιατί σήμερα το μεσημέρι πέρασε απο το δωματιο μου λίστα ατόμων που διαμαρτύρονται επειδή η Studentenwerk αποφάσισε να κάνει έργα στην εστία μας εν μέσω εξεταστικής περιόδου. Πήγανε και είπανε μερικοί φοιτητές ότι ενοχλούνται απο τους θορύβους και αυτοί τους είπανε να κάνουνε λίστα και θα μας μειώσουνε το ενοίκιο για αυτό το μήνα ως αποζημίωση. Εγώ υπέγραψα, αν και δε με έχουν πολυενοχλήσει, μόνο τις σκαλωσιες έχω απέξω απο το παραθυρό μου και ένα πρασινο δίχυ και δε μπορώ να βλέπω τα ηλιοβασιλέματα με την ησυχία μου.



Και τώρα πάω να συνεχίσω το διάβασμα γιατι αυριο δίνω προφορικά την προστασία απο κεραυνούς και δε με βλέπω και πολύ καλα, μιλάει και σαξωνικά ο καθηγητής...

ε?

τι? δηλαδή θα βρέξει τώρα? πρωτη μέρα που έκανε ζέστη, 35 βαθμούς έφτασε, να ζεσταθεί και λίγο το κοκαλάκι μας και να στεγνώσουμε απο τις τοσες βδομαδες βροχης, να φορέσουμε κι ένα σορτσάκι βρε αδερφέ και τωρα θα βρεξει? και πως θα βρεξει με 30 βαθμούς νυχτιάτικα? χαλόου?? θεέ? μηπως τα έχεις μπλέξει λίγο?

Υ.Γ. 20 λεπτά μετα: τροπική καταιγίδα :-/ (σε λάθος χώρα) αστράφτει συνέχεια και ριχνει καρεκλοπόδαρα...κι εγώ διαβάζω προστασία απο κεραυνούς

Σαξωνική Ελβετία (Sächsische Schweiz)

Αυτή τη φορά ήταν τέλεια στην πεζοπορία. Οταν πηγαίναμε είχε απίστευτο κόσμο και το S-bahn (σαν να λέμε προαστιακός) είχε απίστευτο κόσμο, παππουδογιαγιάδες, και οικογένειες με πιτσιρίκια που πήγαιναν για σαββατιάτικη πεζοπορία, ποδηλάτες που πήγαιναν για ορεινή ποδηλασία και μέσα στο τρενο ίσα που χωράγαμε όλοι. Και τα ποδήλατα πιάνουν πολύ χώρο. Πολύ καλά κάνουν βέβαια και επιτρέπονται, (σε αντίθεση με την Ελλάδα), η Deutsche Bahn (γερμανικός σιδηρόδρομος) φταίει που ήμασταν σα σαρδέλες. Τέλος πάντων.

Η περιοχή γύρω από τον Ελβα λέγεται Σαξωνική Ελβετία στο γερμανικό κομμάτι και Βοημική Ελβετία στο τσεχικο κομμάτι και η φύση είναι πολύ όμορφη και υπάρχει και εθνικό πάρκο. Εκεί που πήγαμε εμείς υπάρχουν κάτι βράχοι από άμμο που ξεφυτρώνουν στο άσχετο, επειδή προιστορικά έφτανε ως εκεί η θάλασσα.

Στην αρχή περάσαμε στην απέναντι μεριά του Ελβα με καραβάκι (τσαμπα, η κάρτα απεριορίστων που μας δίνει το πανεπιστήμιο φτάνει ως εκεί) και μετά έπρεπε να ανεβούμε απο το επίπεδο του Ελβα μέχρι εκεί που είναι τα λοφάκια. Αυτά φτανουν περίπου τα 450 μέτρα αλλα το μονοπάτι είναι σχετικά απότομο και αποτελείται κυρίως από σκαλιά φτιαγμένα με κορμούς δέντρων (κρατάνε και το χώμα, για να μην διαβρώνεται όταν βρέχει) Στα πολύ απότομα σημεία έχει σιδερένες σκάλες πάνω στους βράχους. Μιλάμε για πολλά σκαλια ε... Οταν φτάσαμε όμως επάνω η θέα ήταν απίστευτη. Και θα μου πείτε σιγά το υψόμετρο. Ναι αλλά επειδή όλα τα γύρω μέρη είναι σχετικά επιπεδα και οι βράχοι ξεφυτρώνουν απότομα έβλεπες όλο τον ορίζοντα και στις 360 μοίρες! Δάση και χωριουδάκια και χωράφια και φυσικά τον Ελβα... Στους μικρότερους βράχουν υπήρχαν άνθρωποι που έκαναν αναρρίχηση με καρφια σε εντελώς κάθετο βραχο. Κάναμε φυσικά το απαραίτητο διάλειμμα εκει πάνω για να πάρουμε ανάσα γιατι εμένα μου είχε βγει η γλώσσα. Ημουνα με 3 γερμανούς, εκ των οποίων οι 2 ήταν έμπειροι και είχαν παει πριν μερικο καιρό μόνοι τους τριήμερη πεζοπορία στα αντίστοιχα βουναλάκια της Τσεχίας. Ο τρίτος ήτανε ένας βλαμένος μπουλούκος που είχε υψοφοβία αλλά δεν τολμούσε να το παραδεχτεί, δεν ξέρω που τον βρήκαν και τον μάζεψαν. Ασε που σε όλη την πεζοπορία είχε το ipod nano κρεμασμένο στη ζώνη χωρίς να το χρησιμοποιήσει ούτε μια στιγμη. Που πας βρε βλαμένο, θα κοπανήσει σε κανενα βράχο και θα το κλαίς μετα. Τελικά υπάρχουν και γερμανικά μαμόθρεφτα..κι εγώ που νόμιζα ότι είναι ελληνική εφεύρεση.. Στο θέμα μας όμως. Οι 2 γερμανοι μας τρέχανε όλη την ώρα και εγώ κάποιες στιγμές δεν την πάλευα αλλά καλά κάνανε γιατί είδαμε πολλά μέρη.

Αυτη η πρώτη κορυφή ήταν και η πιο τουριστική και στα μονοπατάκια είχε "κίνηση" και γερμανίκούς παππουδογιαγίαδες με τη γνωστή γυμνασμένη γαμπα που εξακολουθούσαν να σκαρφαλώνουν παρά τα προχωρημένα -ήντα. Μετά όμως εμείς ουσιαστικά περνούσαμε απο κορυφή σε κορυφή καθώς αυτα τα λοφάκια απο άμμο ήταν σχεδόν ημικυκλικά αν και δεν ενώνονταν οπότε μισοκατεβαίναμε και ξαναανεβαίναμε. Οσο απομακρυνόμασταν απο τον Ελβα ήταν όλο και πιο ωραία και ήμασταν μόνοι μας, εμείς και η φύση. Το καλύτερο σημείο ήταν όταν φτάσαμε στους Δίδυμους Βράχους. Κάτω είχε τόση πολλή άμμο όση σε ένα γήπεδο μπιτς βολει! Εκεί κάναμε και το δεύτερο διάλειμμα για να παρουμε δυνάμεις για αυτό που θα ακολουθούσε. Ας σχολιάσω τώρα λίγο το τι είχανε πάρει μαζί τους για κολατσιό τα γερμανάκια. Σαντουιτς με ψωμι και σαλάμι. Σκετο! Και για δεύτερο πιάτο λουκανικάκι βιεννέζικο, σαν αυτο που λέμε εμεις "φρανκφούρτης". Και για να ξεδιψάσουν νερό με ανθρακικό. Ντάλα ο ήλιος (έφτιαξε απότομα ο καιρός) να έχουν σκάσει απο τη ζέστη, να τρώνε τα λιπη και να πίνουν αυτή την αηδία που δε σε ξεδιψάει με τίποτα. Τέλος πάντων.

Μετά (εννοείται πως είχαμε χάρτη με πράσινα, κοκκινα, κίτρινα και μπλε μονοπατάκια) πήραμε αυτό που πήγαινε στην κορυφή. Εγω είδα στην ξυλινη ταμπελίτσα στην αρχή του μονοπατιου "προσοχή! μόνο για έμπειρους" και λέω του Γκέοργκ, "ώπα ρε φίλε, εγώ που πάω;" Είχα κουραστεί και ψιλοβαρεθεί γιατί απο ένα σημείο και μετά δε μπορούσα να συζητήσω με τους γερμανούς. Μιλούσανε δύσκολα γερμανικά, πολύ καθημερινά, και εγω κατανάλωνα όλη τη δυναμη μου πλεον μόνο για να περπατήσω, δε μπορούσα να σπαταλάω και ενεργεια για να αποκρυπτογραφήσω τι λέγανε. Ο Γκέοργκ μου λεει όμως, "θα δουμε, μην ανησυχείς" και τι να κάνω κι εγω, πήγα. Οταν φτάσαμε κολλητά στο βράχο έπρεπε να πατάμε σε κάτι σιδερένια Π μπηγμένα στο βράχο και να γαντζωνόμαστε απο χειρολαβές και ήταν απίστευτο γιατι αποκάτω ήταν το κενό, οποτε αντέχεις δεν αντέχεις πιάνεσαι. Το μόνο που νοιώθεις έιναι ότι ΘΕΛΕΙΣ να ανέβεις, ούτε φόβο, ουτε τιποτε άλλο. Και ξεχνάς εννοείται ότι σε πονάνε τα πόδια σου και η πλάτη κλπ. Σε κάποια στιγμή χωθήκαμε ανάμεσα στα δίδυμα βράχια, χωρούσε ίσα ίσα ένα άτομο, πιανόσουν στο συρματόσκοινο και πατούσες στα Π. Τέλειο. Και οταν φτάσαμε στη κορυφή είχε πάλι μια σταλιά χώρο και κάπου ξεφύτρωσε και ένας τύπος που έκανε αναρριχηση κανονική, με καρφιά. Μετά πήραμε το δρόμο προς τα κάτω και για πρώτη φορά διαπίστωσα αυτό που λένε οτι η κατηφόρα ειναι εξίσου κουραστική με την ανηφόρα. Φτάσαμε στο χωριό, φάγαμε παγωτό και ίσα ίσα προλάβαμε το καραβάκι να περάσουμε απέναντι τον Ελβα και να πάρουμε το τρένο της επιστροφής.

Φωτογραφίες έχω βάλει στο flickr αν και τα πιο ωραία δεν τα έχω βγάλει φωτογραφία, εκείνη τη στιγμή δεν έχεις το μυαλό σου στη φωτογραφία αλλά στο πως θα ανεβείς. Αυτό ισχύει δηλαδή και για τα σκαλοπατάκια πάνω στο βράχο. Βρήκα φωτογραφίες όμως στο ιντερνετ [1], [2], [3],[4]

Σαξονική Ελβετία [de], [en]
Τα βουνά απο άμμο

Το πφαντ

Το πφαντ (pfand) λοιπόν είναι μια καταπληκτική γερμανική εφεύρεση απ'αυτές που μόνο αυτοί θα σκέφτονταν. Στα ελληνικά μεταφράζεται "ενέχυρο" αν και δεν είναι και πολύ σωστό.

Είναι τα λεφτά που παίρνεις πίσω όταν επιστρέφεις τα μπουκάλια της μπύρας στο σουπερμάρκετ. Μόνο που εδώ ως γνωστόν επιστρέφονται τα πάντα, όχι μόνο τα γυάλινα της μπύρας αλλά και το πλαστικό μπουκάλι της κοκακόλα, του νερού, του ice tee κλπ. Ακόμα και οι μικρές συσκευασίες του μισού λίτρου. Και τα λεφτά που παίρνεις είναι γύρω στα 25 λεπτά το καθένα. Υπάρχουν 2 κατηγορίες μπουκαλιών: Αυτά που επιστρέφονται για να ξαναγεμιστούν και να ξαναπουληθούν (τα περισσότερα) και αυτά που επιστρέφονται για να τα ξαναλιώσουν. Υπάρχουν και κάποια (λίγα) που ειναι pfandfrei, και δεν επιτρέφονται και σε βγάζουν από το μπελά. Αλλά αυτά είναι μερικά άμαρκα προιόντα. Τα μπουκάλια αυτά που τα ξαναγεμίζουν δεν είναι σαν αυτά που έχουμε στην Ελλάδα αλλά πολύ πιο σκληρά αφού χρησιμοποιούνται πολλές φορές. Και επειδή οι Γερμανοί τις μπύρες τις αγοράζουν με τα καφάσια, μαντέψτε; Εχουν και τα καφάσια!

Αντίστοιχα γίνεται και όταν βγαίνεις έξω όπου έχει πφαντ και το γυάλινο ποτήρι της μπύρας το μισόλιτρο, ή το μπουκάλι ή τελος πάντων το κάθε ποτήρι γυάλινο που θα σου δώσουνε (για να μην το πάρεις για το σπίτι). Μόνο που εκει το πφαντ είναι μισό ή ένα ευρώ. Ακομα και η κούπα που πίνω καφέ στη Neue Mensa έχει μισό ευρώ πφαντ! Ελεος! Η βλακεία με αυτό το μαραφέτι είναι ότι το πληρώνεις εκ των προτέρων οπότε αν είσαι σε καμια μπυραρία και βαρεθείς μετά να το επιστρέψεις το έχεις ήδη πληρώσει. Επίσης είναι ένας ύπουλος τρόπος να σου πάιρνουνε λεφτά αφού αν δεν το επιστρέψεις σε αυτούς κοστίζει μαξιμουμ 25 λεπτά αλλά εσύ έχεις πληρώσει 1 ευρώ. Καμια φορά όταν πληρώνεις σου δίνουνε και μια μάρκα σαν αυτες που έχουν στα λουναπαρκ, που τη γυρίζεις κι αυτή πισω μετα.

Χωρίς πλάκα τώρα, το βρίσκω πάρα πολύ καλό το ότι τα πάντα επιστρέφονται και επαναχρησιμοποιούνται. Είναι λίγο μπελάς βέβαια, ειδικά έτσι όπως πινουν αυτοί τις μπύρες. Αλλά είναι επισης πολύ έξυπνο το ότι αυτό το σύστημα βασίζεται στην τσιγκουνιά τους. Ετσι όλοι τα επιστρέφουν και δεν το κάνουν κατ' ανάγκη για το περιβάλλον αλλά για την τσέπη τους. Υπάρχουν και στην Αθήνα κάτι κάδοι, τώρα τελευταία τους έχουν βάλει, χαρακτηριστικά ένα τέτοιο μαραφετι είναι στους Αμπελόκηπους μπροστά από το μετρό. Αλλά αυτό εκτός του ότι είναι εμφανές ότι το έφτιαξαν γιατί υπήρχε κάποιο πρόγραμμα που το χρηματοδοτούσε (Ελλαδάρα ολε!) σου δίνει 1 λεπτό του ευρώ για 3 μπουκάλια αν θυμάμαι καλά. Και δεν τα στέλνει για να ξαναχρησιμοποιηθούν αλλά για να ανακυκλωθούν και να γίνουν πλαστικό, που απο ότι έχω δει σε σχετικές εκπομπές, δεν είναι και τόσο αποδοτικό. Ε, εννοείται ότι η ανακύκλωση έτσι δεν πάει μπροστα.

Χτες το βράδυ

Τελικά ήταν πολύ ωραία στη βραζιλιάνικη βραδιά, ήταν τίγκα στους ερασμίτες και το καιπιρίνια είχε 3 ευρώ (4 με το πφαντ αλλά το παίρνεις πίσω το ευρώ μετά). Μέχρι τις 3:30 κάτσαμε εκέι, μέχρι που φύγαμε γιατί πατήσαμε καταλάθος το κουμπί στο μπαρ που ακουγεται μια σειρήνα και σημαίνει ότι κερνάς όλους όσους είναι κοντά στο μπαρ και οι βλάκες δεν καταλάβαιναν ότι το κάναμε κατα λάθος και ζητούσαν να πληρώσουμε το μπουκάλι που έκανε 7,50 ευρώ και λέγανε διαλέξτε κόκκινο ή πράσινο μπουκάλι... τστστσ, γερμανοί...Οπότε φύγαμε εννοείται, τι να κεράσεις λικέρ πεπερμιντ; Δε λέει. Μετά πηγαμε με μια έλληνίδα βόλτα με τα ποδήλατα και περάσαμε από την παλιά πόλη και μετά κατεβήκαμε στον Έλβα και πήγαμε βόλτα καταμήκος του ποταμού μέχρι εκεί που είναι τα beach bar με την ψεύτικη άμμο και τα beach volley. Εννοείται ότι είχε ξημερώσει και ήταν τέλεια... Στη Γερμανία τέτοια εποχή αρχίζει να χαράζει απο τις 4 το πρωί και τη νύχτα έχει φώς μέχρι τις 11 παρα. Αυτή είχε μάθημα εντωμεταξύ στις 8, και έπρεπε να πάει. Τώρα τι έκανε, δεν ξέρω... Πολύ ωραία ήτανε πάντως...

Σήμερα πρέπει να διαβάσω λίγο Blitzschutz (προστασία απο υπερτάσεις) και μετά το βράδυ έχω 4 πάρτι, ένα της ιατρικής, ένα που το κάνει μια ρουμάνα θεοπάλαβη επειδή είχε γενέθλια, ένα αποχαιρετιστήριο εράσμους πάρτι στο new feeling που θα έχει και 100 λίτρα τσάμπα μπύρα (σιγά την ποσότητα) και ένα σάλσα πάρτι που με καλέσανε κάτι γερμανοί αλλά εννοείται ότι δε θα πάω ;-) Στης ιατρικής θα πάω και για λίγο γιατί αυριο θα πάω για πεζοπορία στη Σαξονική Ελβετία (εδώ δίπλα στη Δρέσδη είναι, με το S-bahn θα πάμε) Θα πάω με κάτι Γερμανούς που ξέρουνε απο αυτά γιατί την άλλη φορά είμασταν μεν πολλά άτομα και ήατν ωραία αλλά το είχε οργανώσει ένας Γαλλος και δεν ήξερε που είναι τα ωραία τα μέρη, ενώ τώρα αυτοί είναι εμπειροι. Ελπίζω μόνο να μην έχει και αναρρίχηση το πρόγραμμα με σκοινιά και τέτοια γιατί δεν είμαι και ότι πιο fit κυκλοφορει...

Πάρτε τώρα μια γέυση από τη φωτογραφία που μου έστειλε αυτός που το οργανωνει:


Υ.Γ. Μόλις χτές ανέβηκε για πρώτη φορά η θερμοκρασία πάνω από τους 20. Αυριο θα έχει 29 μέγιστη και τις επόμενες μέρες θα έχει ένα μίνι κάυσωνα με αποκορωφωμα τη Δευτέρα που θα φτάσει τους 36. Μετά φυσικά θα ξαναπέσει και θα ξαναέχουμε 20 βαθμούς. Κάτι είναι κι αυτό. Αν και νορμάλ καλοκαίρι δεν το λες. Βέβαια νορμάλ εποχές δε νομίζω να ξαναέχουμε πια. Κλιματικές αλλαγές το λένε, και είναι απλό. Τεσπα.

Ποιο να διαλέξω;;

Αποφάσισα ότι δε γράφω αρκετά για το πραγματικό νόημα του εράσμους... τα παρτι και τις διάφορες βλακείες που κάνουμε και αυτά...

Γι'αυτο σημερα πείτε μου που να πάω σήμερα, στο αποχαιρετιστήριο πάρτι των ηλεκτρολογων (της σχολής μου ντε!) με χορηγούς τη Siemens και τη Rohde&Schwartz (αυτο ειναι κάψιμο) ή στη βραζιλιάνικη βραδιά στο gutzkowklub?

Φυσικά και θα παω στους βραζιλιάνους, με κάτι ισπναούς, έναν χιλιανό, μια γαλλίδα και κάτι πολωνέζες και άν δεν έχει κόσμο ή αν περνάνε καλά μονο οι βραζιλιάνοι (γίνεται καμια φορά σε τετοιες βραδιές) θα περάσουμε και απο το ηλεκτρολογικό παρτι που είναι και μεγάλο, με 4 stages κλπ. Αλλά όπως και να το κάνεις, ηλεκτρολόγοι είναι... καλο πάρτι και ηλεκτρολογικό??


υ.γ. τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα να σου χορηγεί το παρτι η ζίμενς και να είναι όλης της σχολής παρά να είναι της παράταξης, να πηγαίνουν οι μισοί και να στο χορηγεί μυστικά το κόμμα. το μη χείρον βέλτιστον δηλαδη. αλλά τσάμπα πάρτι πάλι δε γίνται. τεσπα. άντε γεια!!

ITALIENISCH - alle G1-3

Σημερα έγραφα ιταλικα. Φοβερό διαγώνισμα, τι να σας πω, καθοριστικής σημασίας για την "καριερα" μου, μη χέσω, ως ηλεκτρολόγος μηχανικός. Μουχαχα. Μπαμπα συγγνώμη για την κακή κουβεντα, το ξέρω ότι διαβάζεις το μπλογκ μου (χιχι) και υπόσχομαι ότι δε θα το ξανακάνω ;-Ρ Τέλος πάντων εγώ με τις ξένες γλώσσες το'χω γενικά, δεν ξέρω γιατί, και τις μαθαίνω έυκολα. Και αφού η μια ξένη γλώσσα ήτανε τσάμπα και ισπανικά ήτανε γεμάτο, πήγα. Τα ιταλικά μου ήτανε γενικά εύκολα γιατί ξέρω καλά γαλλικά και το διαγώνισμα σήμερα ήτανε εντελώς γτπ. Αλλά η ηλίθια η δασκάλα που μου τη λέει κάθε φορά με έβαλε να τα ξαναγράψω όλα, το listening και την έκθεση γιατί τάχαμου τα είχα γράψει με μολύβι. Εντωμεταξύ είχε δει η σκρόφα ότι γράφω με μολύβι από την αρχή γιατί τη ρώτησα κάτι και έσκυψε πάνω στο γραπτό μου και περίμενε πότε θα τελειώσω για να μου την πει πάλι μπροστα στα γερμανάκια και να με κάνει ρεζίλι και να τα ξαναγράψω. Και το διαγώνισμα δεν ήτανε τιποτε επίσημο να πεις, επιτόπου το διόρθωνε. Και μου λέει "Εδώ στη Γερμανία γράφουμε με στυλό!" Κυρά μου αφού ούτε εσύ είσαι γερμανίδα! Και κλασικά όπως οι περισσότεροι ιταλοί δεν κάνεις και ιδιαίτερη προσπάθεια να προσαρμοστείς ούτε στοιχειωδώς. Δε μου το είπε καμια γερμανίδα τύπου "Ordnung muss sein" για να το καταλάβω, μου το είπε η παλαβή! Και μου τη λέει πάντα επειδή είμαι η μοναδική που μπορεί να το κάνει. Είμαι ελληνίδα. Παλιότερα κάθε φορά που μου έλεγε "γιατί άργησες" (και μετά από μένα ερχότανε η μισή τάξη) δεν έδινα σημασία καν. Νόμιζα ότι το λέει για πλάκα. Αλλά τις τελευταίες μέρες έχει παραγίνει, με αποκορύφωμα σήμερα, που μετά το σχολίασαν ακόμα και κάτι Γερμανιδες από μόνες τους, τύπου "καλά τι τρέχει και τη λέει πάντα σε σένα; έχουν καμια κόντρα οι έλληνες με τους ιταλούς; επίτηδες περίμενε να τελειώσεις για να σου το πει"

Τεσπα. Εγώ τώρα είμαι κοντζαμ γαιδούρα και μπορεί να εκνευρίστηκα που αυτή ξεσπάει πάντω μου αλλά την τύπισσα ούτε θα την ξαναδώ, ούτε και με πολυνοιαζει. Αλλά με έκανε να νοιώσω λίγο το αντίστοιχο "αλβανάκι" μίας οποιασδήποτε ελληνικής τάξης που αυτό την πληρώνει παντα και να σκεφτώ πως θα μπορούσε να νοιώθει ένα 7χρονο αν η δασκάλα του έβρισκε πάντα μια αφορμή να του τη λέει, γιατί άργησε, γιατί κάτι δεν έκανε σωστά κλπ. Και άμα είσαι πιτσιρίκι σε νοιάζει και σε παρανοιάζει. Και πιθανόν να επηρεάσει και τη συμπεριφορά σου μετά.

Στη δική μου περίτωση πρόκειται για ένα χαζό περιστατικό, μια σαχλαμάρα. Θα μπορούσα να είμαι όμοιως μάυρη, κινέζα, πιο κοντη, πιο άσχημη, με κάποια αναπηρία, πιο φτωχή, ομοφυλλόφιλη ή απλά διαφορετική. Και το περιστατικό θα μπορούσε να είναι μια χοντρή φάση...

Τελικά χαλάλι που έγραψα δυο φορές τη φανταστική έκθεση "Με λένε κοπελιτσα και είμαι 22 χρονών. Μου αρέσει να ακούω μουσική, να κάνω ποδήλατο..." Μου έδωσε αφορμή για να σκεφτώ. Γιατί αυτά τα θέματα δεν τα σκέφτεσαι και τόσο όταν δεις καμια χρηματοδοτούμενη καμπάνια με ποστερς και λοιπες χαζομαρούλες... Κακώς, αλλά έτσι ειναι. Βάζω και τον εαυτό μου μέσα.

Mensa

Σήμερα εκεί που έψαχνα πάλι τι θα φάω στη Μένσα, ήτανε ένας πιτσιρίκος (συνομίλικος μου) με σκούφο και στολή υπαλλήλου μένσας που εξεταζότανε στο σερβίρισμα φαγητών και ήταν ένας γραβατωμένος εξεταστής που είχε ένα δίσκο στα χέρια του και του ζήτησε να του σερβίρει ένα γλυκό κάτι σαν σουφλέ σοκολάτας που είχε πολύπλοκο σερβίρισμα. Του καημένου, έτρεμαν τα χέρια του και πίσω του είχανε μαζευτεί κάτι άλλες υπάλληλοι που κρατούσαν τα πιάτα που είχε ήδη σερβίρει και τον ψιλοσχολίαζαν. Δεν μπόρεσα να δω μετά αν πέρασε ή αν κόπηκε. Εγω τελικά σαλάτα έφαγα.

Μου ήρθε στο μυαλό όμως η αντίστοιχη εστία που τρωμε του πολυτεχνείου στην Αθήνα, που είναι σκοτεινή και βρωμάει, η τύπισσα που σου σερβίρει είναι τέρας αγένειας και άμα στραβοπέσει το φαγητό στο πιάτο δεν πειράζει. Στο δίσκο δηλαδή, γιατί πιάτο δεν έχει,είναι ενσωματομένο. Ομως στην εστία του πολυτεχνείου δεν πληρώνεις. Παλιά μερικοί ήτανε τσάμπα,μερικοί πλήρωναν 2,70 ευρώ. Νομίζω ότι τώρα κανένας δεν πληρώνει, δεν είμαι και σίγουρη τώρα που λέιπω ένα εξάμηνο. Εδώ αντίθετα πληρώνεις. Φοιτητικές τιμές βέβαια. Την πρώτη φορά πας και βγάζεις ένα τσιπάκι, πληρώνεις 7 ευρώ εγγύηση, και μετά το φορτώνεις με μονάδες, και με αυτό τρώς σε όλες τις πανεπιστημιακές εστίες, όλως των σχολών. Χωρίς το τσιπάκι πάλι τρως αλλά είναι λίγο ακριβότερο. Είναι ένας έμεσος (και πολύ πρακτικός) τρόπος να ελέγχουν αμα τρωνε φοιτητές και να περιορίζουν τους άσχετους.

Το τσιπάκι το φορτώνεις στην είσοδο που έχει αυτόματα μηχανήματα (οπως τα μηχανήματα που βγάζεις εισιτήριο στο μετρό κάπως) Αποπάνω στην είσοδο έχει οθόνες που βλέπεις τι φαγητά έχει. Εχει και φωτογραφίες τους. Εχει 4 αίθουσες για να κάθεσαι να τρώς, από αδιάφορες μέχρι σχετικά καλόγουστες και αυλή. Στη μέση είναι η κυρίως αίθουσα με τα φαγητά. Στο ταβάνι έχει γυαλί και μπαίνει φυσικό φως μέσα. Στο κέντρο είναι αυτοί που σου δίνουν τα φαγητά και στις 4 γωνίες έιναι τα ταμία. Ανάμεσα στα ταμία είναι τα αναψυκτικά, καφέδες, τσάγια, μπύρες κλπ. Για φαγητό υπάρχουν κάθε μέρα 4 έτοιμα φαγητά που είναι στο μοντέλο κρέας, κάτι σε πατάτες ή πουρές ή ρύζι, συνοδευτικό τέλος πάντων, και σαλάτα. Μετά υπάρχουν ζυμαρικά 3 είδη και 3 σαλτσες και γωνιά ασιατικού φαγητού με σουσι κινέζικο κλπ. για τους ασιατες φοιτητες. Επίσης υπάρχει salad bar και παγκος με γιαούρτι, κομπόστες κλπ και μετά γλυκά. Υπάρχει και καφετέρια σε όλο αυτο το κτήριο, που έχει περισσότερα σαντουιτσάκια, γλυκάκια, σοκολατίτσες, χαζομαρούλες για να περνάει η ώρα, κίντερ και χαρίμπο, πατατες τηγανιτές και εννοείται το κλασικό ψωμι-λουκανικο-κετσαπ/μουσταρδα. Οχι που δε θα είχε! Εχει και δική της αίθουσα για να τρως (τέλεια, εγώ πάντα όταν δεν έχει καλό καιρό εκεί είμαι) και δική της αυλή (εκεί είμαι όταν έχει καλό καιρο). Ολα αυτα είναι αστραφτερά και πεντακάθαρα, η εστια είναι παλια από το 1925 αλλά ανακαινιστηκε και άνοιξε φέτος. Αυτή είναι η κεντρική και η μεγάλη εστία (Alte Mensa), υπάρχουν και καμια δεκαριά άλλες αλλά δεν πάω εκει, αυτή είναι η καλύτερη.

Την ποιότητα φαγητού δυσκολεύομαι να τη συγκρίνω είναι η αλήθεια. Σίγουρα είναι καλύτερο από το αντίστοιχο στην εστία του ΕΜΠ, πολύ πιο προσεγμένο. Τώρα όσον αφορά τη γεύση, πρέπει να το συγκρίνω με τη μέση γερμανική κουζίνα για να σας πω. Πάντως οι γερμανοί τρώνε εκει καθημερινά, ενώ στη δική μας εστία δε μπορείς να φας κάθε μέρα. Θα πεθανεις. Δηλαδή για τα γερμανικά δεδομένα το φαγητό είναι οκ.

Γιατί σαν τα λέω όλα αυτα;;; Πρώτον για να σας δώσω μια άλλη εικόνα, και μια ένδειξη σοβαρότητας πανεπιστημιου. Ναι, η σοβαρότητα φαίνεται ΚΑΙ από τη μενσα. Και δεύτερον γιατι αναρωτιέμαι τι είναι καλύτερο. Να πληρώνουμε και να έχουμε καλύτερες υπηρεσίες ή να είναι όλα τσάμπα αλλά και χάλια. Πραγματικά δεν ξέρω,έχω προβληματιστεί. Εσεις τι λέτε;

Φωτογραφίες (την καφετέρια που πηγαίνω εγώ δεν την έχει γμτ, ούτε την αυλή)
Μενού φαγητών

Υ.Γ. Ο τζιζους και ο κραιστ, "σεντονάρα" μου βγήκε το ποστ!

Πλατσα πλάτσα πλούτσα (στη λάσπη εννοείται)

Ξέρω, στην Αθήνα έχουνε βαρεθεί να σκάνε από τη ζέστη τόσες βδομάδες τώρα, αλλά εδώ έχει σκατόκαιρο και μου έχουνε σπάσει τα νεύρα. Εδώ και μια βδομάδα έχουμε μέσο όρο 15 βαθμούς και το μεγαλύτερο που έχει φτάσει είναι 20. Και στο Παρίσι τα ίδια, σκατόκαιρος. Δε σας ειπα, πήγα Παρίσι, για σαββατοκύριακο, με 20 ευρώ πηγαινε-έλα, 2 διανυκτερευσεις με πρωινό με μια φοιτητική οργάνωση που το χρηματοδοτούσε. Τελος πάντων, αυτά θα τα γράψω αναλυτικά σε άλλο ποστ, πάντως τέλεια πέρασα. Το θέμα μας τώρα είναι πολύ σοβαρό: Θέλω επιτέλους να φορέσω κοντομάνικο και έξω από το σπίτι! Και τώρα στην Ελλάδα κάνουνε μπάνιο στη θάλασσα κι εμείς έχουμε το βρωμο-Ελβα μόνο, που εκειμέσα δε μπαίνω ούτε για όλα τα λεφτά του κόσμου! Οχι ότι είναι βρώμικος, καθαρός θεωρείται και οι γερμανοί μπαίνουνε μέσα τσίτσιδοι (άλλο κι αυτό το σπόρ των γερμανών να κάνουνε μπάνιο γυμνοι, απο ένα σημείο και μετά καταντάει απλά αηδιαστικο) Δηλαδή με τέτοιο καιρό ούτε κι αυτοί δεν κάνουνε μπάνιο. Εχουμε βέβαια και το PURO που έχει πισίνα και τεχνητή άμμο και beachvolley. Αλλά πρέπει να ανέβει πάνω απο τους 25 για να τα κάνουμε όλα αυτά. Γιατί μπάνιο με ολόσωμο ισοθερμικό μαγίο και ομπρέλα (βροχής) δε γίνεται. Τι τραβάμε κι εμείς εδώ στην ξενιτια. Αχ!

Και δεν είμαι από τους κλασικούς ελληναράδες με την κακή έννοια που το σημαντικότερο γι αυτούς-ες είναι το μπάνιο στη θαλασσα, ο φραπές στο beach bar και τα γκομενάκια, ολα αυτα που ζω εδώ είναι πολύ πιο σημαντικά αλλά άσχημο πράγμα η συνήθεια βρε αδερφέ. Εχω "τσακωθεί" άπειρες φορές με Γερμανούς, Πολωνούς, Φιλανδούς για το ποια εποχή βρέχει. Βρέχει το χειμώνα. Τέλος. Αυτοί λένε κάτι βλακείες ότι βρέχει δήθεν το καλοκαίρι, γιατι το χειμώνα είναι απασχολημενος ο θεός με το να χιονίζει και δεν έχει χρόνο. Αυτό το απρόσωπο "βρέχει", ποτέ δεν το κατάλαβα, απο πιτσιρικάκι αναρρωτιέμαι. Ποιός βρέχει μωρε; Γι αυτό ελέγα κι εγώ "ο θεός". Για να μη μπερδεύομαι.

Υ.Γ. Και κάντε καμια προσευχή να σταματήσει να βρέχει..

Υ.Γ.2 Τζίφος μάγκες, μέχρι και την Παρασκευή 11 με 19 και βροχές, απο Σάββατο θα φτάσει 23! Μεγαλεία!! Κάντε καμια βουτιά και για μενα. Στη θάλασσα έτσι; Οχι σε τίποτα ποτάμια και ξενερώσουμε...