gutzzimmer

Το έχω σκυλομετανοιώσει που μένω μόνη μου. Γιατί και στην Αθήνα μόνη μου μένω οπότε θα ήθελα να ζήσω και λίγο με συγκατοίκους δηλ σε WG. Να δω πως είναι ρε παιδί μου. Τώρα εδώ δε γνωρίζω πολύ κόσμο. Απλώς φοβήθηκα ότι μπορεί να είχα ηλίθιους συγκατοίκους όταν δήλωνα. Η Ελλη μου είχε πει ότι είχε μια ηλίθια κινέζα που μαγείρευε όλη την ώρα και βρώμαγε το σπίτι. Είναι αλήθεια, όντως οι κινέζοι μαγειρεύουν συνέχεια και εδω και βρωμάει ολος ο διάδρομος!! Ακόμα και στην άλλη εστία που πήγα στην St. Petersburgerstr. ακόμα κι εκεί βρώμαγε! Τέλος πάντως εγώ τότε δεν ήξερα πως θα είναι και αφού παρουσιάστηκε Εinzelzimmer είπα να το πάρω. Αν ήταν οι εστίες όπως στο Potsdam τότε δε θα μπορούσα να έχω συγκατοίκους για 4-5 μήνες, θα ήταν πολύ κουραστικό. Αλλά αυτά τα δωμάτια των παιδιών στην άλλη εστία ήταν ωραία. Μοιράζονταν όμως 8 άτομα την κουζίνα και την τουαλέτα. Ηταν κάτι σαν το Sims university. Και είχε και ωράια θέα η κουζίνα. Βέβαια αν είσαι σε κάτι τέτοιο με τύπους σαν τον Carsten τον Linkpartner που ήρθε να με μαζέψει από το τρένο μόλις ήρθα και ήταν γκοθάς, τότε να μου λείπει! Θα έβλεπα εφιάλτες το βράδυ στον ύπνο μου!

Είναι και το θέμα της συγκοινωνίας όμως. Στη St. Petersburgerstr. έχουν τη στάση του τραμ δίπλα τους. Εγω έχω το περπάτημα της ζωής μου να κάνω μέχρι τη στάση. Θεωρητικά δεν είναι τόσο πολύ, μόνο 4 τετράγωνα, τόσο και παραπάνω είμαι στην Αθήνα από το μετρό. Απλώς εδώ τα τετράγωνα είναι ψιλομεγάλα και το χειρότερο είναι ότι δεν έχεις τίποτα να παρατηρήσεις σε όλο αυτό το δρόμο. Θα μου πείς, ούτε στην Αθήνα έχεις. Ναι αλλά εδώ έχει μόνο γρασίδια. Αμάν πια με τα γρασίδια. Ούτε ένα μικρό δεντράκι έτσι για ομορφιά δεν υπάρχει. Μόνο ατελείωτα βαρετά γρασίδια.(Wiesen) Δηλαδή τώρα που το ξανασκέφτομαι, έχει κάτι δέντρα αλλά από αυτά που περνάνε πάντα απαρατήρητα. Ισως επειδή δεν έχουν φύλλα ακόμα λόγω χειμώνα, ίσως επειδή είναι αυτός ο ρόλος τους, να περνάνε πάντα απαρατήρητα σ'αυτή τη ζωή. Ορίστε πάλι μου βγάινει ο ανιμισμός μου... Οχι, απλά είναι ένας βαρετός δρόμος μέχρι τη στάση. Αυτό.

Στους δρόμους έχει πέτρες κυρίως (από αυτές που έχει στο Γεράκι στα σκαλιά) πάνω στις οποίες έχουν κάνει την εξυπνάδα και έχουν ρίξει άσφαλτο. Χωρίς τίποτα ενδιάμεσα (!) Και σε πολλούς δρόμους έχει αρχίσει να ψιλοφεύγει η άσφαλτος και βλέπεις στις άκρες τις πέτρες. Ασε που πολλοί δρόμοι έχουν λακούβες. Αυτά φυσικά όχι στο κέντρο της πόλης αλλά εδώ που μένω εγώ. Δεν ξέρω αν φταίει πάλι το DDR παρελθόν της πόλης ή απλά είχαν κάποιο μαλάκα δήμαρχο, πάντως είναι χάλι.

Ο κεντρικότερος δρόμος της πόλης για ψώνια, κάτι σαν την Ερμού τη δικής μας (ή την Αριστομένους αν προτιμάτε ;-) ) είναι η Pragerstr ή αλλιώς η οδός Πράγας. Εκεί λοιπον στη μέση υπάρχει ένα τεράστιο κτήριο το οποίο προσπαθούν να γκρεμίσουν. (Ποιος ξερει τι μοντέρνα αηδία θα ξεφυτρώσει μετά) Αυτό το καημενο κτήριο λοιπόν το γκρεμίζουν σιγά σιγά και το καταβρέχουν συνέχεια, προφανώς για να μη γεμίσει σκόνη ο κόσμος που κάνει ψώνια. Αλλά είναι εκνευριστικό που το γκρεμίζουν τόσο σιγά. Λες και το γκρεμίζουν με το κουταλάκι του γλυκού. Ξαναλέω είναι τεράστιο αυτό το κτήριο, δεν εχω μάθει ακόμα όμως τι ήταν αυτό πριν.



Τα καινούργια κτήρια που εχουν χτίσει, δηλαδη ένας πολυσινεμάς, είναι μια μοντέρνα μεταλλικη αηδία που δεν αρέσει σε κανέναν και φαίνεται και κάπως "επιθετικό". Για την ακρίβεια είναι σαν γιγάντιο τανκς. Αυτή η πόλη είναι ότι να ναι! Έχει τα παλιά κτήρια (που δεν έχω προλάβει να τα δω ακόμα, γιατί δεν έχω προλάβει να πάω στο ιστορικό κέντρο για βόλτα), έχει τα DDR κτήρια, που τώρα είναι κυρίως φοιτητικές εστίες (ανακαινισμένα φυσικά και πολύχρωμα αλλα παραμένουν κουτάκια) και τα μοντέρνα που είπα, τα οποία δε μου αρέσουν καθόλου. Και ανάμεσα σε όλα αυτά περνάει το τραμ. Μερικά τράμ είναι κανονικά, σύγχρονα, σχεδόν όπως το δικό μας στην Αθήνα, όχι γκρίζο βέβαια αλλά κίτρινο. (Αλήθεια ποιός σκέφτηκε σε μια γκρίζα πόλη όπως η Αθήνα να βάλει ενα γκρίζο τράμ;) Υπάρχουν όμως και κάτι τράμ που έχουν ξεμείνει από παλιά και έιναι πολύ αστεία. Είναι 2 βαγονάκια που δεν επικοινωνούν μεταξύ τους, όπως τα κανονικά παλιά τραμ!