περί...

ξεκινάμε λοιπόν... εδώ γράφω τις εμπειρίες μου από το εράσμους στη δρέσδη, το οποίο μόλις ξεκίνησε (προχτές δηλαδή αλλά δεν είχα ίντερνετ)

το blog ήθελα να το ξεκινήσω για να γράφω τι μου κάνει εντυπωση (was mir auffällt) εδώ στο Ντρέσντεν ή αλλιώς στο Οτι-να-ναι-σταν. Τώρα πλέον έχω ψιλοπάθει ανοσία και όλα μου φαίνονται πιο νορμαλ. Επίσης ένα ψιλοπρόβλημα είναι ότι μου δίνουν ιντερνετ μόνο 3 γίγα την εβδομάδα (down και upload) οι παλιογύφτουλες γιατί τάχα δε θέλουν να κάνουμε κατάχρηση και να κατεβάζουμε. Επομένως δεν ξέρω αν θα μου φτάσει αυτό και πόσο συχνά θα μπορώ να γράφω. Ξέχασα, αν ξεπεράσω αυτό το όριο που είπαμε, τότε θα μείνω χωρίς ίντερνετ για 1 εβδομάδα, αν ξανασυμβεί τοτε για 2 εβδομάδες και μετά θα μου το κόψουν. Αυτα τα ωραία... Βέβαια αν βρώ κανέναν από την εστία μου να συνεργαστούμε τότε θα μοιραζόμαστε τα κατεβάσματα γιατι ενδο-LAN δε μετράει. Πάντως χαιρέταω τις άπειρες άσχετες ταινίες, τα επεισόδια παραπέντε και σίνγκλς...

Μένω στην Γκουτσκοβστρασε (Gutzkowstraße - τι ωράια που ακούγεται, σαν να ξερνας) στη φοιτητική εστία, σε ένα κτήριο που μόνο για εστία δε μοιάζει. Το δωμάτιο μου είναι μονόκλινο με κουζίνα και μπάνιο δικό του. Είχα ζητήσει μονόκλινο σε άλλη εστία αλλα δεν είχε. Εδω είμαι ψιλομακριά από τις συγκοινωνίες, δηλ 5-10 λεπτά από 4 διαφορετικές στάσεις αλλα είμαι στο κέντρο της πόλης. Αυτή η πόλη είναι πολύ απλωτή ρε παιδί μου. Εντάξει έχω παει και σε άλλες ευρωπαικές πόλεις, και γενικά δεν είναι τόσο τσουπωτά όλα όπως στην Ελλάδα, αλλα εδώ το έχουν παρακάνει. Αυτοί οι Ανατολικογερμανοί πρέπει να ρίχνανε τρελό περπάτημα... Γενικά η πόλη μυρίζει DDR. Κάποιος άλλος ,μπορεί να έλεγε "βρωμάει" αλλά εμένα μου αρέσει αυτό. Όταν λέω μυρίζει εννοώ κυρίως τη DDR-Αρχιτεκτονική με τα πανύψηλα κουτάκια. Είμαι πολύ τυχερή που η δική μου εστία δεν έχει τέτοιο κτήριο αλλά ένα Max-Kade κτήριο. Αλλο να βλέπεις αυτό το στυλ πόλης και άλλο να μένεις κιόλας!

Επίσης οι Γερμανοί εδωπέρα είναι ότι να ναι, έχουν σχεδόν όλοι χρωματιστά μαλλιά και πίρσινγκ, ανεξαρτήτως ηλικίας, έχω δει από παιδάκια μέχρι γιαγιάδες. Και στο πότσνταμ υπήρχαν τέτοιοι αλλά εδώ είναι πολύ πιο έντονο. Μάλλον τους έχει βαρέσει η DDR στο κεφάλι και βγάζουν τα απωθημένα τους. Σήμερα είδα 2 παππούδες σε ένα κεντρικό σημείο να κρατάνε κομμουνιστικές σημαίες και να φοράνε DDR μπουφάν και να λένε διάφορα. Δεν ήταν από αυτούς που κάθεσαι δίπλα τους και βγάζεις φωτογραφία, καμία σχέση. Μάλλον άνεργοι θα ήταν ή αγανακτισμένοι. Γενικότερα η Δρέσδη είναι ένα εργοτάξιο. Για τα γερμανικά δεδομένα πάντα, δεν τη συγκρίνουμε με την Αθήνα, η Αθήνα είναι εκτός συναγωνισμού. Πάντως γκρεμίζουν κάτι κτήρια, κάνουν αλλαγές στην ύδρευση, στην κυκλοφορία...

Χτες και σήμερα τρέχω σαν τρελή να δηλωθώ σε οτιδήποτε μπορεί κανείς να φανταστεί και από τη μια μεριά της πόλης στην άλλη (μάλλον, από τη μια πλευρά του κέντρου της πόλης στην άλλη) Σουπερμάρκετ μεγάλο δεν έχω βρεί ακόμα και έχω πολλές ελλείψεις αλλά δεν αντέχω άλλο περπάτημα! Αυτοί οι Γερμανοί ρε παιδί μου είναι εντελώς ότι να ναι. Ευτυχώς που είχα κάνει το Sommerkurse στο Πότσνταμ και δε μου φαίνονται όλα τόσο ουρανοκατέβατα. Μεγάλα προβλήματα συνεννόησης δεν έχω.

Σήμερα το βράδυ έχει ερασμους πάρτι στο ισόγειο της εστίας μου που είναι ένα μπαρ. Ελπίζω να γνωρίσω εκεί άλλους ερασμίτες.