Δευτέρα 16 Απριλίου 2007

Ζέστη...

Έχω πολλές μέρες να γράψω, γιατί ο υπολογιστης μου κόλλησε ιο και έπρεπε να κάνω φορμάτ και άκουσον άκουσον ο ιός δεν έφυγε τελείως με το φορμάτ, έμειναν κάποια αρχεία και μετά εμφανιζόταν σαν κανονική εφαρμογή π.χ στην έναρξη! Τέλος πάντων μετά από πολύ παίδεμα, έχει ξαναέρθει στα ίσια του πλέον ο υπολογιστής (θέλω να πιστέυω τουλάχιστον). Εχω να ευχηθώ όμως εκ μέρους των απανταχού χρηστών των παραθύρων, καρκίνο στο σόι του Bill Gates και στους μέχρι 3ου βαθμού συγγενείς του.

Κάνει φοβερή ζέστη εδώ στο Οτι-να-ναι-σταν. Την πρώτη μέρα έλεγαν όλοι ωράιος καιρός, κατάλληλος για βόλτα κλπ. τη δεύτερη μέρα ξέθαψαν όλοι τα γυαλιά ηλίου τους και αρχισαν να ξαπλώνουν στα γρασίδια κατα μήκος του Έλβα, τώρα πια εγώ προσωπικά σκάω. Είμαι ως γνωστόν ευαίσθητη στον ήλιο. Η βλακεία είναι ότι εδώ η ζέστη είναι αποπνικτική χωρίς να έχει και τόσο υψηλή θερμοκρασία. Τη θερμοκρασία δε μπορώ να τη μετρήσω αλλά πρέπει να είναι γύρω στους 28 βαθμούς. Δηλαδή έχω ένα θερμομετρο στο παράθυρο μου αλλα το καημένο έχει μια τάση προς την υπερβολή. Πριν λίγο έδειχνε 42 για παράδειγμα! Εχεις την εντύπωση ότι δε μπορείς να αναπνεύσεις και δε φυσάει καθόλου αερας. Ο αέρας το θυμάται να φυσήξει μόνο όταν έχει συννεφιά. Ενα άλλο πρόβλημα είναι ότι οι άνθρωποι έχουν προβλέψει τα πάντα για το κρύο αλλά όχι για τη ζέστη. Δηλαδή για παράδειγμα κάθε σπίτι έχει τους σκουπιδοντενεκέδες του (είναι και καμια δεκαριά παναθεμάτοι) και δίπλα έχει ένα κουτί με άμμο για το χιόνι. Αυτά όλα είναι κλεισμένα σε κλουβάκια με συρμα (κάτι σαν κοτέτσια χωρίς σκεπή) τα οποία είναι και κλειδωμένα. Τι να πω; Φοβούνται μην τους κλέψουνε τα σκουπίδια; Για τη ζέστη όμως δεν υπάρχει τίποτα πχ. κανένα υπόστεγο (υπάρχουν δηλαδή κάτι φανταστικά διαφανή υπόστεγα, έμπνευση) κανένα δέντρο που να κάνει σκιά, κάτι βρε αδερφέ! Δηλαδή τώρα εγώ μπορεί να γκρινιάζω αλλά δεν είναι τόσο τραγικά τα πράγματα, οι γερμανοί νομίζουν ότι έχουν πάει διακοπές στην Κρήτη, απλώς εμένα με ενοχλεί κυρίως αυτή η αποπνικτική κατάσταση, όχι τόσο ο ήλιος. Τώρα μου φάινεται λογικό αυτό που μας είχε πεί ο Παπαλεξάνδρου στο γυμνάσιο, ο οποίος είχε δουλέψει πολλά χρόνια καθηγητής στη γερμανία ότι όταν είχε 28 βαθμούς θεωρούσαν ότι έκανε καύσωνα και δεν έκαναν μάθημα στο σχολέιο.

Χτές πήγαμε για πεζοπορία στη Σαξωνική Ελβετία. Δεν είναι και τόσο μακριά όσο ακούγεται, είναι στα σύνορα της Σαξωνίας με την Τσεχία. Είναι πολύ όμορφα, έχει ατελείωτα δάση και από τη γερμανική και από την τσεχική πλευρά, αν και απο κει λέγεται Βοημική Ελβετία. Το "Ελβετία" που κολλάει δεν ξέρω. Ωραία ήταν, οι Γερμανοί έχουν κάτι τέτοια βίτσια με τις πεζοπορίες, δηλαδή στο δρόμο συναντούσαμε αρκετό κόσμο, κάποιους με ποδήλατα και ακόμα πολλούς παππούδες! Πώς τα κατάφερναν οι άτιμοι; Αυτό θα πει φυσική κατάσταση! Δε χρειάζεται να είσαι σαν τον Σβαρτενέγκερ και να έχεις το σώμα μόνο για να το δειχνεις, σημασία έχει να έχεις τη σωματική άσκηση μέσα στη ζωή σου. Το πρωί να παίρνεις το ποδηλατάκι σου να πας στη δουλειά σου, το Σαββατοκύριακο να παίζεις κανένα βόλλει, τέννις ότι γουστάρεις τέλος πάντων στο δημοτικό γήπεδο ή να πηγάινεις καμία εκδρομούλα. Και όταν λέμε εκδρομούλα δεν έννοούμε ελληνικού τύπου, πηγαίνεις κάπου με το αυτοκίνητο κάθεσαι λίγο και μετά πηγαίνεις και τρως του σκασμού στο κοντινό ταβερνάκι, ούτε να φτιάχνεις του κόσμου τα φαγητά, να τα βάζεις στο ταπεράκι και να πηγαίνεις στην εξοχή, στρώνεις τραπεζομάντηλο και τρώς. Εννοούμε πεζοπορία στον Ταϋγετο για παράδειγμα, να ξεκινάς στις 10 και να τελειώνεις στις 5-6, με το σακίδιο στην πλάτη και 3-4 τοστάκια. Βέβαια εγώ το λέω αλλά δε μπορώ να το κάνω γιατί από φυσική κατάσταση, άστα να πάνε. Όπως και οι περισσότεροι Έλληνες άλλωστε.

Παρόλο που δεν έχω και την καλύτερη σχέση με τον αθλητισμό όμως, προσπαθώ εδωπέρα να εκμεταλευτώ τέτοιες ευκαιρίες. Αγόρασα ποδήλατο μεταχειρισμένο με 42 ευρώ, το οποίο θα πουλήσω μετά όταν είναι να φύγω. Είναι φανταστικά να κάνεις ποδήλατο εδωπέρα, η Δρέσδη είναι ιδανική πόλη για ποδήλατο ακόμα και σε σχέση με τις άλλες γερμανικές πόλεις! Είναι φοβερό το ότι όταν είσαι σε ποδηλατόδρομο δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει κάτι λάθος και να πέσει πάνω σου κάποιος, όλα είναι μελετημένα. Εκτός κι αν κάνεις καμία βλακεία φυσικά. Υπάρχουν εννοείται φανάρια μόνο για τα ποδήλατα, για όλες τις πιθανές πορείες που μπορείς να ακολουθήσεις π.χ. στις διασταυρώσεις. Και το τέλειο είναι πώς μπορούν να περνάνε από μια διασταύρωση ταυτόχρονα τραμ, αυτοκίνητα, λεωφορεια, ποδήλατα και πεζοί χωρίς να γίνεται μπάχαλο και χωρίς να πρέπει οι πεζοί να περιμένουν 1 ώρα, βλέπε φανάρι Κατεχάκη στην άνοδο.

Δεν υπάρχουν σχόλια: