Τα εθνικά μας πατσαβούρια

Σήμερα θα γκρινιάξω λίγο. Για τους λατινικούς χαρακτήρες και τα greeklish. Και όχι, δεν ισχυρίζομαι να καταργήσουμε τα ωραία μας ελληνικά γραμματάκια που στο κάτω κάτω προυπήρχαν των λατινικών, αλλά να τα συσχετίσουμε κάπως με τα λατινικά. Όλοι ξέρουμε ότι υπάρχουν προβλήματα μεταγραφής των ελληνικών λέξεων με λατινικούς χαρακτήρες. Και στον τρόπο που γράφουμε τα ελληνικά μας ονοματεπώνυμα, αλλά κυρίως στο ιντερνετ και γενικότερα σε ότι έχει να κάνει με υπολογιστές. Πώς γράφω σε ξενόγλωσσες βικιπαιδειες τα ελληνικά ονόματα; Πώς ψάχνω να κατεβάσω τραγούδια; Με όλες τις πιθανές ονομασίες. Και στη βικιπαίδεια κάνω ενα σωρό redirections. Μα γιατί να κάνουμε δύσκολη τη ζωή μας; Και πώς είναι σωστά τα greeklish; Οι κινέζοι έχουν φτιάξει σύστημα μεταγραφής της γλώσσας τους (φωνητικό) από το 1950, (αν και όχι τόσο πετυχημένο, η αλήθεια να λέγεται) και σκεφτείτε ότι είχαν και λιγότερες επαφές με τις άλλες χώρες λόγω κομμουνισμου. Εμείς αφήνουμε απλά τα greeklish να αναπτυχθούν και να καθιερωθεί καποια μορφή με τον καιρό. Αυτό οφείλεται κυρίως στην κακή σχέση που έχουν οι φιλόλογοι και οι αρμόδιοι σε θέματα γλώσσας με την τεχνολογία. Δεν έχουν χρησιμοποιήσει σχεδόν ποτέ greeklish. Και δεν εννοώ τους καθηγητές στα σχολεία αλλά τους ακαδημαικούς, αυτούς που μπορούν να πάρουν αποφάσεις. Και που φυσικά είναι όλοι 100 χρονών. Από τους κομπιουτεράκηδες πάλι δε μπορούμε να το απαιτήσουμε γιατί δεν είναι αυτοί αρμόδιοι για τη γλώσσα. Αλλά αποφασίστε. Δεν είναι τόσο πολύπλοκο. Πώς θα γράφουμε το "ου"; oy, ou, ή u; Τους ορθογραφικους κανόνες του κρατάμε; Σε ποιό βαθμό; Με τα 5 "ι" , τα 2 "ο" και τα 2 "ε" της γλώσσας μας τι γίνεται; Και πως αποδίδουμε τα γράμματα; Εντάξει το δ γίνεται d, αλλά το θ η το ξ τι γίνεται; 8 και 3; Ή th και x; Τις συντομογραφίες τις μεταφράζουμε; Δηλαδή το Εθνικό Μετσόβειο Πολύτεχνείο (ΕΜΠ) είναι σωστό να το λέμε NTUA; Σε όλες τις άλλες γλώσσες τα αφήνουν όπως είναι, δεν τα μεταφράζουν.

Γενικότερα εχουμε μεγάλη ιδέα για τη γλώσσα μας. Εντάξει, ναι, είναι πανάρχαια, αλλά τώρα δεν τα μιλάνε παρά μόνο 11 εκατομμύρια άνθρωποι. Και όταν κάθομαι στο τρένο και διαβάζω κάτι με κοιτάει ο δίπλα και μου λεει "τι αστεία γραμματάκια είναι αυτά! Είναι σαν αυτά που χρησιμοποιούσαμε στη φυσική στο σχολέιο." Και φυσικά όπου χρειάζεται να δείξω την ταυτότητα μου, υπάρχει πάντα ένα ψιλοπρόβλημα. Δεν έχω την απαίτηση να τη δεχτούν, ένα χειρόγραφο χαρτί είναι που για κάποιον που δεν ξέρει ελληνικά μπορεί να γράφει οτιδήποτε άλλο επάνω εκτός από τα στοιχεία μου. Έχω την παλιά βλέπετε και δε θέλω να την αλλάξω αλλά μάλλον θα αναγκαστώ. Βέβαια και οι νέες ταυτότητες χάλια είναι. Χειρόγραφες και πάλι, χωρίς καμία ιριδίζουσα λωρίδα, υδατογραφήματα και τα συναφή, ένα απλό πλαστικοποιημένο χαρτί. Οι ταυτότητες όλως των άλλων παιδιών από τις υπόλοιπες χώρες είναι πολύ καλύτερες. Μικρές σαν πιστωτικές κάρτες και με μπόλικα υδατογραφήματα.

Οταν πηγαίναμε στην Πράγα με έναν έλληνα φίλο μου, εγώ είχα καινουριο διαβατήριο ενώ αυτός είχε έρθει με την ταυτότητα του (καινουρια μεν) και είχε κουβαλήσει μαζί και το παλιό διαβατήριο. Στον έλεγχο που μας έκαναν στο τρένο, εγώ έδειξα το διαβατήριο μου, το καινούριο (που γενικότερα είναι πολύ καλόφτιαγμένο, να λέμε την αλήθεια) και ο φίλος μου έδειξε την ταυτότητα του. Οταν πηγαίναμε η συνοριοφύλακας του είπε ότι δε μπορεί να το δεχτεί γιατί είναι κακής ποιότητας (!) και του ζήτησε διαβατήριο. Ο φίλος μου έδειξε το παλίο του διαβατήριο και αυτή προφανώς δεν ήξερε ότι τα παλιά διαβατήρια έχουν λήξει, αν και θα έπρεπε να το ξέρει, και τελικά το δέχτηκε. Όταν γυρίζαμε ο φύλακας δε δέχτηκε το παλίο του διαβατήριο αλλά δέχτηκε την καινούρια ταυτότητα. Συμπέρασμα; Οτι να ναι και ότι γουστάρουν. Αλλά είναι κρίμα να σε κρατήσουν και να σε τραβολογάνε έτσι τσάμπα για εξακρίβωση στοιχειων σε καμία άσχετη χώρα, επειδή τα εθνικά μας έγγραφα είναι πατσαβούρια.

Ομοίως ισχύει για το φοιτητικό πάσο. Αυτό κι αν είναι το πατσαβούρι του αιώνα. Αλλά εδώ μπαίνουμε σε άλλα χωράφια παρατάξεων και τατοιάυτα που δε θέλουν να γίνει πιο σοβαρό γαι να νοθεύουν τις εκλογές και να κατεβάζουν άσχετο κόσμο να ψηφίζει..

Μπανανία είμαστε ρε. Και μη μου λέτε ότι πήγα στο εξωτερικό και μεγαλοπιάστηκα και άλλαξαν τα μυαλά μου. Απλως δεν καταλαβαίνω γιατι τα προβλήματα που στο εξωτερικό τα έχουν λύσει προ πολλού, εμείς προσπαθούμε να τα ξανα-λύσουμε, χωρίς να βλέπουμε τι έχει κάνει ο άλλος. Είναι σαν να κάνουμε έρευνα χωρίς να μελετάμε ήδη την υπάρχουσα βιβλιογραφία για να σας το πω και επιστημονικα. Η αλλιώς σαν να προσπαθούμε να ξανα-εφεύρουμε τον τροχο. Αυτο δεν ισχύει μόνο για τα εθνικά μας έγγραφα αλλά και για τις υποδομές, τις συγκοινωνίες, την προστασία του περιβάλλοντος, για όλα. Αυτά. Τέλος.