Τσουρίκ ιν Ντρεσντεν

Και μετα από χρόνια και καιρούς και αφού έκανα το γύρο του κόσμου είπα κι εγω να ξαναγυρίσω στη Δρέσδη. Εν συντομία να σας πω ότι μετα από το Μόναχο πήγα στο Βερολίνο, για το οποίο να πω μόνο ότι αισθητικά δεν είναι τόσο ωραία πόλη όπως τα Παρίσια και τα Λονδίνα και σίγουρα δεν είναι η κατάλληλη πόλη να επισκεφτούν οι γιαγιαδες και οι θειάδες που πήραν σύνταξη και δεν ξέρουν τι να κανουν το χρονο που τους περισσευει και το ρίχνουν στα ταξίδια. Το Βερολίνο είναι τελείο, αρκει να το ανακαλύψεις μόνος σου. Και γι'αυτο μπορεί να μην είναι η γουαου "τουριστική" πόλη, αλλα εμένα θα μ'αρεσε να ζω εκει. Εχει δικό της, τελείως δικο της στυλ. Ενδιάμεσα πήγα και μιση μέρα στο Πότσνταμ που είχα κάνει πέρσι καλοκαιρινά μαθήματα. Αχ,ωράιο το Πότσνταμ! Φτάνει τώρα. Δε λέω άλλα, εχουν περάσει και τόσες μέρες που έφυγα.

Μετα το Βερολίνο πήγα στην Αθήνα. Τι να πω για την Αθήνα; Την ξέρετε πως είναι. Το μόνο που αλλάζει όταν γυρίζεις πίσω είναι η οπτική σου γωνία. Οσο περισσότερα βλέπεις, τοσο καλυτερα μπορείς μετα να εκτιμήσεις. Και τα καλα, και τα κακα. Και τετοια εποχή είναι ωραια στην Αθήνα για βόλτες, δεν κάνει τρελή ζέστη ακόμα, δεν έχουν βγει και οι κατσαρίδες, τελεια. Βεβαια υπάρχουν και μερικά πράγματα που σου σπάνε τα νέυρα και πλέον τα βρίσκεις ανυπόφορα. Που δεν ξέρεις πότε περνάει το λεωφορείο γιατί η στάση δεν έχει πλάνο (τι λέω τώρα, πλάνο δεν έχουν καλα καλά ούτε οι οδηγοί, όποτε τους κατέβει περνάνε και είσαι αναγκασμένος να περιμένεις μια αιωνιότητα και μια μέρα στη στάση. Που όλα είναι βρώμικα και γκρίζα, αν και αυτό το βλέπεις μόνο τις πρώτες μέρες, αν έχεις μόλις έρθει από τη Γερμανία, μετά παθαίνεις ανοσία. Στη Δρέσδη το ποσοστο πρασίνου είναι 63%. Στην Αθήνα; Μόλις 2,9!!

Στην Ελλάδα έκατσα καμια βδομάδα και στο ενδιάμεσο πήγα και στους γονείς μου στην Καλαμάτα. Ηθελα να κάνω μπάνιο στη θέλασσα αλλά όσο ήμουν στην Καλαμάτα έβρεχε. Θα περάσει το καλοκαίρι εδω σην ξενιτια και μπάνιο δε θα έχω κάνει ακόμη. Και θα με τρέχουν εδω τα παιδια στα ποτάμια και στις λίμνες. Μπλιάξ.

Και απο χτες τσουρίκ ιν Ντρεσντεν. Οπου κάνει φοβερή και αποπνικτική ζέστη. Τρεις βδομάδες λέιπω από δω και έχουν συντελεστει τρομακτικές αλλαγές. Το Gutzkow η πολυαγαπημένη μας εστία έχει σκαλωσιές παντού γιατί κάνουν έργα στην προσοψη. Αμαν αυτοι οι Γερμανοί, τακτικοί ακόμα και στον τρόπο που βάζουν τις σκαλωσιές! Ευτυχώς ακόμα δεν έχουν φτάσει και στο παραθυρό μου, γιατι μετά θα βλέπω μόνο σίδερα. Αλλαξαν και τα δρομολόγια των τραμ, και τώρα περνάνε πιο πολλά από τη στάση μου, αλλαξαν και οι συσχετισμοι δυνάμεων στην παρέα, εδω, η Ντάνα η ρουμανα, η ψυχή της παρέας, δεν κάνει πια παρέα με όλους τους αλλους και δεν ξέρω τι έχει γίνει, και όποιον ρωτάω μου λέει απλά "η Ντανα δεν κάνει παρέα μαζι μας". Κουτσομπολέψτε ρε παιδι μου λιγάκι εσεις οι βορειοευρωπάιοι, δεν θα πάθετε τίποτα! Λίγο κουτσομπολιο στα πλαίσια του υγειους κοινωνικού σχολιασμου δεν κάνει κακό!

Και φυσικά έχω δουλειές με φούντες. Πρέπει να κάτσω να διαβάσω λιγάκι, γιατι είπαμε, 3 μαθήματα έχω μόνο, αλλά κάποια στιγμη πρέπει να τα διαβάσω κι αυτά, να φτιάξω το ποδηλατο μου που το είχα 3 εβδομάδες ακίνητο και ξεφούσκωσαν τα λάστιχα του, να πάω κανα σουπερμάρκετ, να γραφτώ στο γραφείο εξετάσεων (κάθε μάθημα που θέλω να δώσω στην εξεταστική πρέπει να το δηλώσω ξεχωριστα) και ίσως ψάξω και για άλλο σπίτι. Γιατί ωράιο το δωμάτιο μου και μεγάλο κλπ αλλά χάλια το Gutzkow. Ξενέρωτο και δε γνωρίζεις κανέναν.